Σκέψεις για το… εδώ που φθάσαμε

Σκέψεις για το… εδώ που φθάσαμε

Κύριε διευθυντά

Κάθε φορά που επίκεινται εθνικές εκλογές, συλλαμβάνω τον εαυτό μου να φιλοσοφεί μετά πολλής… Η προεκλογική περίοδος είναι η εποχή κατά την οποία ανακαλύπτω πως η πολύ διαφημισμένη δημοκρατία, εξωραϊστική λέξη για κάτι άλλο, είναι ένα θερμοκήπιο των ανθέων του κακού (Les Fleurs du mal). Στην εγκλυκλοπαίδεια ανακάλυψα ότι το παρόν «τέλειο αντιπροσωπευτικό πολίτευμα» ανάγεται στην εποχή που, η αναδυόμενη κατά την αναγέννηση μεσαία τάξη, απαίτησε και πέτυχε τον περιορισμό της ισχύος των βασιλέων και των περί αυτούς πατρικίων. Δηλαδή το πολίτευμα του κοινοβουλευτισμού είναι προϊόν του 18ου αιώνα και δεν έχει σχέση με την κυριολεκτική δημοκρατία. Επιπλέον αποδείχνεται σε διεθνή κλίμακα ότι ενδημεί μέσα του η κωλυσιεργία στη λήψη αποφάσεων και ότι διαθέτει μηδαμινές αντιστάσεις στη διαφθορά. Αναγκαστικά πρόκειται για ένα φυσιολογικά γερασμένο σύστημα εξουσίας, το οποίο, δυστυχώς, μετά τον αρχικό του στόχο, ακολούθησε την αναμενόμενη φθορά και, λόγω των σοβαρών αρθριτικών που απέκτησε, στειρείται ακόμη περισσότερο της ετοιμότητας να ακολουθήσει τις σημερινές κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές εξελίξεις και τα συνεχώς επιταχυνόμενα επιστημονικά επιτεύγματα. Οι αντιπρόσωποι που μας προτείνονται κάθε φορά να εκλέξουμε, γέροντες και αυτοί φυσικά ή ιδεολογικά, βρίσκονται πάντα πολύ πίσω από τα τρέχοντα δεδομένα ασθμαίνοντες από απλό σημειωτόν.

Δυστυχώς δύο από τις άλλες μορφές εξουσίας, ο απολυταρχισμός, είτε σε μορφή βασιλείας είτε σε μορφή δικτατορίας, δεν είναι από τις εξουσίες που συνιστώνται. Είναι τα σκουπίδια που έχουμε στείλει στη χωματερή για υγειονομική ταφή. Ταυτόχρονα ο ελπιδοφόρος κάποτε κομμουνισμός κατέρρευσε σαν ανεδαφικός και ουτοπικός, ευρισκόμενος απλώς σε αντιδιαστολή με την ανθρώπινη φύση, κατά το παρόν τουλάχιστον στάδιό της.

Πάλι, το θεοκρατικό σύστημα του Ισλάμ, σαν θεοκρατικό, μπορεί να είναι ο δικαιότερος τρόπος εξουσίας (για το ανδρικό φύλο), αλλά λόγω δογματισμού έχει αποδειχθεί τροχοπέδη στην εξέλιξη των υπ’ αυτό ανθρώπων, ιδίως επιστημονικά και μάλιστα στα γεωργραφικά μέρη εκείνα, στα οποία κάποτε ανθούσαν η ποίηση, η φιλοσοφία, η φιλολογία, η απεικόνιση του ωραίου, η επιστημονική έρευνα, ακόμη και η διερεύνηση του αχανούς Διαστήματος. Η δυνατότητα πρόγνωσης γέννησης και εντοπισμού ακόμη και ενός θεανθρώπου. Επομένως προς το παρόν είμαστε ανάμεσα σε γκρεμό, ορμητικό ρέμα και κυκλωτική πυρκαγιά. Το λευκό ψηφοδέλτιο δείχνει να είναι ένα γεφύρι διαφυγής, αλλά πρόκειται περί πολιτικής απάτης στο παρόν εκλογικό σύστημα της χώρας μας, όπου κυβερνάει η… πλειοψηφούσα μειοψηφία. Δυστυχώς, όσο και εφόσον οι άνθρωποι βρίσκονται σε αυτό το πνευματικό, ηθικό και εγωκεντρικό στάδιο, ταυτόχρονα στάδιο χαμηλής εντιμότητας, ισχύει το λεγόμενο «ανάλογα με τον λαό και η κυβέρνησή του». Και εγώ είμαι ο λαός. Γιατί διαμαρτύρομαι;

Γ. Ν. Χαρμαντας, Μεταμόρφωση

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή