Κύριε διευθυντά
Για άλλη μια φορά στην ιστορία της περιοχής δοκιμάζονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πιθανόν το «ακατάστατον των καιρών» να συμβάλει στην εν λόγω επιδείνωση. Μπορεί όμως και οι προσωπικότητες που η «φορά του χρόνου» έφερε στο πολιτικό προσκήνιο Τουρκίας και Ελλάδας να μην είναι άξιες των περιστάσεων. Το ανεξέλεγκτο λεξιλόγιο κυβερνητικών παραγόντων αμφοτέρων των πλευρών οξύνει το τεταμένο κλίμα. Η διπλωματική συμπεριφορά παραμερίστηκε για να τονιστεί το «ταπεινό αίσθημα λαϊκισμού» υπέρ της εσωτερικής κατανάλωσης. Αφρονες πολιτικοί προτιμούν τα «αχαρτογράφητα ναρκοπέδια» της έντασης για να συντηρήσουν την προσωρινότητά τους, με πλήρη επίγνωση πως ένα τυχαίο λάθος μπορεί να συνιστά ανάφλεξη σε σύμπασα τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει μόνο ότι ανοίγουν οι «πόρτες του ψυχιατρείου», αλλά δηλώνει πως οι «πύλες της Κόλασης» είναι ανοικτές. Κανείς δεν πρόκειται να κερδίσει. Ούτε όσοι ονειρεύονται οθωμανικούς παραδείσους και διά των όπλων ολοκλήρωση των «συνόρων της καρδιάς τους», ούτε όσοι βλέπουν σε τούτη την τρέλα τη «θεόσταλτη» ευκαιρία να επιμηκύνουν τον πολιτικό τους χρόνο. Ακούμε τον αξιότιμο πρόεδρο της συμμάχου στο ΝΑΤΟ και γείτονος Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, να αναφέρει πως δεν γίνεται σεβαστός ο οθωμανικός πολιτισμός, ευρισκόμενος μέσα στον αυτοκρατορικό (της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας, που ως γνωστόν έγινε τέμενος απ’ τον Σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή, αμέσως μετά την άλωση της Βασιλεύουσας (1453) και εξελίχθη σε μουσείο επί ημερών του αναμορφωτή της Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Αν ήταν ειλικρινής ο σεβαστός κ. Ταγίπ Ερντογάν, θα μιλούσε για οθωμανικό πολιτισμό μέσα π.χ. από το Τζαμί του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς και όχι από χριστιανικό ναό που βίαια μετέτρεψαν σε τζαμί οι κατακτητές ενός τόπου, κατά τις συνήθειες των χρόνων και εποχών μιας ισλαμικής πρακτικής, που η ανάλυσή της δεν είναι της παρούσης. Κανείς δεν πρέπει να αποκαλεί «τρελό» τον πρόεδρο της Τουρκίας! Κάτι τέτοιο είναι αχαρακτήριστο από πολλές απόψεις. Επίσης, δίνει άλλοθι σε μακρόπνοες και μακρόχρονες πολιτικές των φίλων Τούρκων εις βάρος της Ελλάδας και όχι μόνο. Δεν είναι καθόλου «τρελός» ο κ. Ταγίπ Ερντογάν. Ξέρει τι κάνει και τι επιδιώκει. Εφαρμόζει επεξεργασμένες πολιτικές με συνέπεια και επιμονή. Η Ιστορία αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Το θέμα είναι, εμείς τι κάνουμε. Σαν κράτος δικαίου, αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θεματοφύλακας του ευρωπαϊκού (νομικού) πολιτισμού δεν χρειάζεται να έχουμε άγχος. Φόβο δεν έχουμε ούτως ή άλλως και όποιος ποντάρει στον εκφοβισμό μας, «κακό του κεφαλιού του». Η πολιτική των «κανονιοφόρων» οδηγεί μόνο στον δρόμο για το νεκροταφείο, είτε αυτό είναι ισλαμικό είτε χριστιανικό.
Ιωαννης Α. Μελισσειδης, Δρ Νομικής-Συγγραφέας, Αθήναι