Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το αφιέρωμα της «Κ» στις 7/8 Απριλίου, ήθελα να παραθέσω μερικές ακόμη πτυχές εκείνου του γεγονότος. Είχα την τύχη, χρονικά και τοπικά, να είμαι εκείνη την εποχή φοιτητής σε Πανεπιστήμιο της βορειοανατολικής ακτής των ΗΠΑ. Παρακάτω χρησιμοποιώ πρώτο πρόσωπο πληθυντικού γιατί όποιος έχει ζήσει για ένα διάστημα στις ΗΠΑ γνωρίζει ότι ίσως είναι η μόνη χώρα, που, από τη φύση της, δίνει την αίσθηση και στον προσωρινό αλλοδαπό κάτοικό της ότι είναι και δική του χώρα. Οταν ξεκινήσαμε για το Woodstock το πρωί της 16/8/1969 για να φτάσουμε, μέσα από κυκλοφοριακό χάος, στις παρυφές του ανοργάνωτου φεστιβάλ, πιστεύαμε ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο και όχι ότι θα είμαστε παρόντες στο γράψιμο ιστορίας. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο, τότε δεν άλλαξε ο κόσμος αλλά γράφτηκε ιστορία.
Πέραν των όσων αναφέρει το αφιέρωμά σας, θέλω να συμπληρώσω ότι είχαν προηγηθεί ακόμη δύο γεγονότα που είχαν μεγάλη συμβολή στον διχασμό της κοινωνίας των ΗΠΑ και ιδιαίτερα μεταξύ μεγάλου αριθμού νέων και ιδιαίτερα της πλειονότητας των φοιτητών και από την άλλη πλευρά αυτών που εκεί αποκαλούνται blue-collar workers. Τα γεγονότα αυτά ήταν το συνέδριο για εκλογή υποψηφίου των Δημοκρατικών στο Σικάγο τον Αύγουστο του 1968 και η σφαγή στο My Lai του Βιετνάμ τον Μάρτιο του 1968.
Το πρώτο απογοήτευσε τους νέους που υποστήριζαν την υποψηφιότητα του γερουσιαστή McCarthy που ήταν αντίθετος με τον πόλεμο του Βιετνάμ και το δεύτερο έδειξε ότι, αν ο κάθε πόλεμος διεξάγεται ίσως με κάποιες αρχές, οι ΗΠΑ πολεμούσαν με λάθος τρόπο, που η αμερικανική νεολαία τον απέρριπτε.
Παρατηρήθηκε επίσης το φαινόμενο πολλοί νέοι που δεν ήθελαν να συμμετέχουν σε αυτόν που θεωρούσαν άσκοπο πόλεμο να μεταναστεύουν στον Καναδά. Ισως τελικά το Woodstock να ήταν το αποκορύφωμα αυτής της αντιπαράθεσης, που σηματοδότησε τη διακοπή της μακράς παράδοσης της χώρας αυτής να συμμετέχει ομόψυχα και με μεγάλες θυσίες σε πολέμους ακόμη και έξω από τα σύνορά της.
Στην τελετή απονομής πτυχίων του Πανεπιστημίου μου, τον Ιούνιο του 1970, επετράπη πρώτη φορά στην ιστορία του κύριος ομιλητής να είναι ένα φοιτητής που μίλησε ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι «σε καιρούς κρίσης η παράδοση πρέπει να διακόπτεται». Ισως τελικά αυτό να είναι το μήνυμα και η παρακαταθήκη του Woodstock και της εποχής του. Πολλοί το αποκάλεσαν αμφισβήτηση.
Ιωαννης Ζαννης, Ph. D. Yale University