Κύριε διευθυντά
Βασικές έννοιες, όπως άμεση δημοκρατία, αριστεία, αξιοκρατία, κάλλος, μέτρο, ήθος, κοινωνική ειρήνη και εργασιακή συνείδηση, αλλά ακόμα κι αυτή η πολυπόθητη ευτυχία, έχουν σχεδόν εξαλειφθεί από το καθημερινό βίωμα των περισσότερων Νεοελλήνων πολιτών.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Διότι, η υλική ευημερία και η κατάκτησή της με οποιονδήποτε τρόπο και κόστος, έχει γίνει πλέον ο κοινός στόχος της πλειονότητας, ενώ η ευδαιμονία, η οποία συναρτάται με την ηθική και πνευματική προαγωγή και ολοκλήρωση του ανθρώπου, μαραζώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο, με τραγικά βέβαια, για την εποχή μας και τη χώρα μας, αποτελέσματα (κατάθλιψη, αυτοκτονίες, διαλυμένες ή διαστρεβλωμένες «οικογένειες», έντονη κοινωνική βία, ακόμα και στις ηλικίες κάτω των 18 ετών, κοινωνική αδιαφορία, δημιουργία γκέτο περιοχών κ.λπ.).
Σε αυτή την έλλειψη του πνευματικού και πολιτισμικού πλούτου, οφείλονται εξάλλου και τα γνωστά καρκινικά συμπτώματα της εποχής μας σε διεθνές επίπεδο, όπως είναι η άνοδος των ακραίων πολιτικών και θρησκευτικών αντιλήψεων, οι «επαναστάτες της οθόνης», οι «πολίτες του καναπέ», ο ντετερμινισμός (ως απόλυτη πρόβλεψη) της πολιτικής, η συνωμοσιολογία κ.λπ.
Αν παρ’ όλα αυτά, ελπίζουμε σε έναν καλύτερο κόσμο και οραματιζόμαστε μια καλύτερη Ελλάδα, τότε χρειαζόμαστε κάποια υγιούς μορφής οργανωμένη κοινωνική αντίδραση, με διπλό στόχο: Αφενός, την καταπολέμηση της πνευματικής και πολιτισμικής πενίας και αφετέρου, την ανατροπή του ανάλγητου και απάνθρωπου καθεστώτος διαχείρισης των πολιτικών θεμάτων, που μέχρι σήμερα επιβάλλεται με σκληρό τρόπο στην ελληνική κοινωνία και τη μεταμόρφωσή του σε ένα ανθρωποκεντρικό πολιτικό σύστημα, το οποίο θα είναι περισσότερο φιλικό, ευέλικτο και κοινωνικό από το υπάρχον, όπου θα καταλήξει σε ταύτιση μεταξύ των κυβερνώντων και των κυβερνωμένων.
Αυτή η κοινωνική αντίδραση θα προέλθει μόνο από προσωπικότητες με πνευματική μεγαλοσύνη και πολιτισμικό πλούτο που θα συνασπιστούν κάτω από την ίδια ομπρέλα και θα λειτουργήσουν στην εποχή μας, ως «ο από μηχανής θεός».
Αντωνης Γιαμβριας, Αγία Παρασκευή, Αθήνα