Κύριε διευθυντά
Στις 31 Οκτωβρίου του περασμένου χρόνου (2017) συμπληρώθηκαν ακριβώς 500 χρόνια από τη μέρα που ο Μαρτίνος Λούθηρος, αυγουστινιανός μοναχός και καθηγητής στο γερμανικό πανεπιστήμιο της Βυρτεμβέργης, θυροκόλλησε στην είσοδο του καθεδρικού ναού της πόλης τις 95 «θέσεις» του ενάντια στα συγχωροχάρτια και στις πολλές αυθαιρεσίες της Καθολικής Εκκλησίας, αντίθετες προς το περιεχόμενο και τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Η ενέργεια αυτή, που αποτέλεσε και την «ιδρυτική πράξη» του προτεσταντικού (διαμαρτυρόμενου) ή ευαγγελικού θρησκευτικού κινήματος, γιορτάστηκε παγκόσμια ολόκληρο τον περασμένο χρόνο με πλήθος εκδηλώσεις –ομιλίες, συζητήσεις, συνέδρια, συναυλίες κ.λπ.– με εξαίρεση, ως συνήθως, τη χώρα μας, όπου ακόμη και για τα σχολικά μας βιβλία η θρησκευτική μεταρρύθμιση αποτελεί δευτερεύουσα λεπτομέρεια στην ιστορία του δυτικού κόσμου.
Με την ευκαιρία της περυσινής επετείου, είχα αποστείλει σε τρεις-τέσσερις έγκριτους δημοσιογράφους της εφημερίδας σας κάποιο άρθρο-ομιλία μου σχετικά με την τεράστια συμβολή του προτεσταντικού κινήματος (που σήμερα αριθμεί περίπου οκτακόσια εκατομμύρια πιστούς σ’ ολόκληρο τον κόσμο) στη διαμόρφωση του δυτικού πολιτισμού. Δυστυχώς, το άρθρο μου κρίθηκε ακατάλληλο για δημοσίευση, κατάλληλο περισσότερο σαν λήμμα εγκυκλοπαίδειας.
Γενικότερα, το όλο θέμα στη χώρα μας περιορίστηκε σε κάποιες εκδηλώσεις σε πανεπιστημιακούς και θεολογικούς κύκλους και σε κάποιες συγκεντρώσεις τοπικού χαρακτήρα, χωρίς να ενημερωθεί το ευρύ κοινό, έστω οι αναγνώστες κάποιας εφημερίδας ευρείας κυκλοφορίας, ή να γίνει κάποια σημαντική ενημέρωση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –ραδιόφωνο, τηλεόραση, Διαδίκτυο κ.λπ.– και ασφαλώς η ευθύνη γι’ αυτή την παράλειψη βαρύνει κυρίως εμάς τους Ελληνες προτεστάντες.
Αποτέλεσμα της ολοκληρωτικής έλλειψης ενημέρωσης είναι και το ότι οι συμπατριώτες μας αγνοούν ακόμη και το όνομα των πιστών της θρησκευτικής μεταρρύθμισης. Η ονομασία «ευαγγελιστές» που χρησιμοποιούν στον τόπο μας ακόμη και πνευματικοί άνθρωποι υψηλού επιπέδου όπως π.χ. έγκριτοι δημοσιογράφοι, άνθρωποι των γραμμάτων, γνωστοί πανεπιστημιακοί και άλλοι «ων ουκ έστιν αριθμός», δεν έχει καμιά σχέση με τους πιστούς της προτεσταντικής εκκλησίας – ή, σωστότερα, του συνόλου των προτεσταντικών εκκλησιών. Ευαγγελιστές είναι οι τέσσερις συγγραφείς των ευαγγελίων: Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς, Ιωάννης. Οι πιστοί της θρησκευτικής μεταρρύθμισης ονομάζονται –παντού, εκτός από την Ελλάδα– «προτεστάντες» ή «διαμαρτυρόμενοι» (απόδοση του «προτεστάντες» στα ελληνικά) καθώς και «ευαγγελικοί» και όχι «ευαγγελιστές»!
Και κάτι ακόμη: η προτεσταντική εκκλησία στην ουσία αποτελεί ένα σύνολο εκκλησιών με κάποιες μάλλον επουσιώδεις δογματικές διαφορές μεταξύ τους και με διάφορα επιμέρους ονόματα, εκτός από τη γενική τους ονομασία: λουθηρανοί, αγγλικανοί, καλβινιστές (πρεσβυτεριανοί), βαπτιστές, μεθοδιστές, κουάκεροι, ελεύθερες ευαγγελικές εκκλησίες, πεντηκοστιανοί κ.λπ.
Και τέλος: και οι τρεις μεγάλες χριστιανικές ομολογίες (ορθόδοξοι, καθολικοί, διαμαρτυρόμενοι) αποδέχονται το ίδιο Σύμβολο της Πίστεως. Η διαφορά της ευαγγελικής (προτεσταντικής) εκκλησίας από τις δύο πρώτες, είναι ότι η τελευταία σαν πηγή της χριστιανικής πίστης αποδέχεται μόνο την Αγία Γραφή αποκλείοντας την Ιερά Παράδοση.
Αυτά προς ενημέρωση των αναγνωστών σας –και του δημοσιογραφικού σας επιτελείου– για να μάθουν επιτέλους κάποιοι συμπατριώτες μας, τουλάχιστον, το σωστό μας όνομα, και να παύσουν να χρησιμοποιούν τον όρο «ευαγγελιστές» που –πρέπει να ομολογηθεί– προφέρεται και με κάποια περιφρονητική διάθεση…
Στεφανος Κατσαρκας, Πολιτικός Μηχανικός – τ. επιμελητής ΑΠΘ, Ελληνας προτεστάντης ή διαμαρτυρόμενος ή ευαγγελικός και όχι «Ευαγγελιστής»!!!