Κύριε διευθυντά
«Σέρνεται» μήνες το θέμα της περικοπής των συντάξεων. «Φρένο Γιούνκερ στην Αθήνα για συντάξεις» («Κ», 13/9). «Οι θεσμοί συμφωνούν στην ακύρωση της μείωσης των συντάξεων» (ΑΠΕ 15/9). «Η Κομισιόν διαμηνύει ότι δεν συζητείται αναβολή της περικοπής των συντάξεων». «Παιχνίδια με τις συντάξεις» («Κ» 16/9). Να μαδήσουμε τη «Μαργαρίτα», θα κοπούν δεν θα κοπούν οι συντάξεις;
Ας δούμε πώς έλυσε αντίστοιχο πρόβλημα η κυβέρνηση πριν από 87 χρόνια: Νόμος 4994 της 22-23 Μαΐου 1931 περί εξουσιοδοτήσεως της κυβερνήσεως διά την μείωσιν των αποδοχών των δημοσίων λειτουργών εν γένει. Αρθρον 1. Επιτρέπεται διά διατάγματος εφάπαξ εκδιδομένου προτάσσει του Υπουργικού Συμβουλίου… όπως μειωθώσιν από 1ης Απριλίου 1931 ή και μεταγενεστέρως αι αποδοχαί απάντων ανεξαιρέτως των εκ του Δημοσίου Ταμείου μισθοδοτουμένων υπαλλήλων… κατά ποσοστόν μη δυνάμενον να υπερβή τα 6%.
Η μείωσις αύτη επιβάλλεται και εις την επιχορήγησιν του Προέδρου της Δημοκρατίας, τας αποζημιώσεις των βουλευτών και γερουσιαστών και τας αποδοχάς των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου (Κωνστ. Σιφναίου «ΠΑΝΔΕΚΤΑΙ ΝΕΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ» τ. Στ – έτος 1931 σελ. 467).
Τω καιρώ εκείνω, η κυβέρνηση χρειαζόταν εξουσιοδότηση της Βουλής για τη μείωση των αποδοχών, τώρα θέλει έγκριση των θεσμών και των αγορών. Τι νεολογισμοί και αυτοί. Είχαμε συνηθίσει την τρόικα και ξέραμε τι σημαίνει, ήταν τρεις συγκεκριμένες οντότητες.
Αυτοί οι θεσμοί όμως και οι «αγορές» είναι απρόσωπα υποκείμενα, φανταστικά, που μόνο οι οικονομολόγοι τούς αναγνωρίζουν, κάτι σαν τους φανταστικούς – μιγαδικούς αριθμούς που μόνο οι μαθηματικοί τούς καταλαβαίνουν.
Ιορδανης Β. Παπαδοπουλος, Μαθηματικός, τ. γυμνασιάρχης, Κόκκινο Λιμανάκι