Kύριε διευθυντά
Το κόμμα του φυγόδικου Γκρούεφσκι, που κυβέρνησε επί δέκα χρόνια, είχε γεμίσει την ΠΓΔΜ με Μεγαλέξανδρους, Βουκεφάλες, αστέρια της Βεργίνας, παραχαράσσοντας σκόπιμα την ελληνική ιστορία. Και όχι μόνον αυτό. Είχε παγιωθεί διεθνώς και αναγνωριστεί επίσημα από όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη ο όρος «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σκέτο. Οι του Ζάεφ, αντίθετα, είπαν δεν σας κλέβουμε την Ιστορία σας, κακώς έκαναν οι προηγούμενοι, αλλάζουμε το όνομα της χώρας με γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά κρατάμε το «μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα, που, όπως διευκρινίζεται στο κείμενο της συμφωνίας, είναι σλαβικής καταγωγής. Ηρθαμε εδώ τον 6ο μ.Χ. αιώνα, όπως ήρθαν αιώνες μετά τον Δαβίδ οι μουσουλμάνοι στην Ιερουσαλήμ. Γεωγραφικά είμαστε «Μακεδόνες». Εκείνο λοιπόν που κερδίζεται με τη συμφωνία των Πρεσπών είναι ότι αναγνωρίζουν για πρώτη φορά ότι δεν πρέπει να κλέβουν την Ιστορία των άλλων και απαλείφουν τα περί αλυτρωτισμού στο σύνταγμα. Δεν ξέρω, στα χρόνια της ΕΡΕ, τόσες ανταλλαγές επισκέψεων και φιλοφρονήσεων μεταξύ Καραμανλή και Τίτο, γιατί δεν επισκιάστηκαν ποτέ από τον αλυτρωτισμό του Κροάτη ηγέτη της ενιαίας τότε Γιουγκοσλαβίας; Κρυφό τον κράταγε; Κάπου μάλιστα είδα σε κάποιο ΦΕΚ του 1959 (Ν.Δ. 4009/άρθρον 7) Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας (σκέτο), έστω ως τμήμα της Λαϊκής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, αλλά σκέτο! Ούτε Νέας ούτε Βόρειας. Μα βρε αδερφέ, σκέτο; Τυπωμένο στο δικό μας Εθνικό Τυπογραφείο και όχι σε κείνο του Βελιγραδίου! Αλλωστε το τελευταίο ευρίσκετο μακράν. Ενώ τώρα τουλάχιστον, ο Ζάεφ αλλάζει το σύνταγμα. Οπως ήρθαν τα πράγματα, η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί έναν τίμιο συμβιβασμό. Ετσι, όντως θα πειστεί η ανθρωπότητα ότι ο Μεγαλέξανδρος ήταν πέρα για πέρα Ελληνας, κι οι Σλάβοι, μετά Χριστόν επισκέπτες της ευρύτερης γεωγραφικά περιοχής. Κάτι είναι κι αυτό. Από το ολότελα…
Σπυρος Γιακουμακης