Κύριε διευθυντά
Γράφονται κι ακούγονται πολλά εσχάτως για το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών, συσχετίζοντάς τη με την παραχωρηθείσα από την Εκκλησία εις το Δημόσιο περιουσία της.
Και θέτω το πολύ απλοϊκό ερώτημα: Γιατί ο συσχετισμός; Οι κληρικοί δεν διακονούν το 92% των Ελλήνων; Και κατά τι διαφέρουν από τους άλλους κρατικούς λειτουργούς;
Φαίνεται ότι το θέμα ενοχλεί το υπόλοιπο 8%, το οποίο ευρίσκεται σήμερα στην κυβέρνηση και θεωρεί τους κληρικούς ξένο σώμα!
Εν πάση περιπτώσει, έγινε μια προσπάθεια από τον Αρχιεπίσκοπο και τον πρωθυπουργό για την τακτοποίηση κάποιων κατ’ αυτούς εκκρεμοτήτων. Ομως ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν μπορεί να δεσμεύσει την Εκκλησία χωρίς απόφαση της Ιεραρχίας; Και όμως, χωρίς να προηγηθεί απόφαση της Ιεραρχίας, η κυβέρνηση την επομένη της παρουσιάσεως του σχεδίου συμφωνίας εξήγγειλε την πρόσληψη 10.000 υπαλλήλων στη θέση των κληρικών, οι οποίοι όμως… θα συνεχίσουν να μισθοδοτούνται από επιδότηση του Δημοσίου!
Η προπέτεια (λεξικό Δημητράκου = άκαιρος και αλόγιστος σπουδή) αυτή αποκαλύπτει ότι αυτός ήτο ο στόχος, οι προσλήψεις, δηλαδή ψηφοθηρικός, και ενέπλεξαν τον Αρχιεπίσκοπο. Γι’ αυτό ο μητροπολίτης Πειραιώς ομιλεί περί δολιότητος. Αλλά ο κοινός νους διερωτάται, αφού θα συνεχίσει το Δημόσιο να πληρώνει τους κληρικούς, άσχετα αν η πληρωμή θα γίνεται με άλλη διαδικασία, πώς δημιουργήθηκαν 10.000 κενές θέσεις; Καμία κενή θέση δεν δημιουργήθηκε. Απορώ όμως, πώς οι συμπατριώτες μας «το έχαψαν»;
Συνεπώς προκλήθηκε μια μεγάλη αναταραχή στην Εκκλησία και στην κυβέρνηση, που μετράει χαμένες ψήφους, και στους πιστούς, και αποσπώνται όλοι από τα καθήκοντά τους για ένα θέμα πραγματικά «περί όνου σκιάς»!
Ας δείξει γενναιότητα ο πρωθυπουργός για να έλθει ειρήνη στη χώρα, που έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα να επιλύσει.
Δημητρης Βανδωρος, Τέως διοικητής Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών