Κύριε διευθυντά
Η συγγραφέας κ. Αθηνά Κακούρη σε επιστολή της («Κ» 10-11-2018), επικαλούμενη γραπτά Αγγλων, Ρώσων και Γάλλων ιστορικών, βιογράφων και υπηρεσιακών παραγόντων, γράφει ότι πουθενά δεν γίνεται λόγος για «Γερμανοφιλία» του βασιλέως Κωνσταντίνου κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η επιστολογράφος χαρακτηρίζει τη μομφή ως συκοφαντική «μπαρούφα».
Για να γνωστοποιηθεί στους αναγνώστες της εφημερίδας και μία αντίθετη άποψη, παραθέτω μία παράγραφο από λόγο του Γάλλου πρωθυπουργού Λεγκ στη γαλλική Βουλή λίγες ημέρες πριν από το δημοψήφισμα της 5 Δεκεμβρίου 1920.
«…εάν εν κράτος έθετεν επικεφαλής αυτού βασιλέα ο οποίος επέδειξε συνεχή εχθρότητα προς τους συμμάχους και ο οποίος υπήρξε συνένοχος των εχθρών μας, πρέπει να γνωρίζει το κράτος αυτό, ότι δεν δύναται να επανεύρη τα αυτά αισθήματα και τας αυτάς ενισχύσεις εκ μέρους των συμμάχων».
Οι δηλώσεις αυτές διαβιβάσθηκαν επισήμως στην ελληνική κυβέρνηση με διάβημα των πρεσβευτών πέντε ημέρες πριν από το δημοψήφισμα.
Ο «κυρίαρχος» λαός επανέφερε τον Κωνσταντίνο κραυγάζοντας κατά την υποδοχή του «ελιά ελιά και Κώτσο βασιλιά» ή «έτσι θέλαμε και τον φέραμε». Η αντίστροφη μέτρηση για τη Μικρασιατική Καταστροφή άρχισε να μετράει…
Γεώργιος Κ. Αραμπατζής, Ιατρός (συνταξιούχος), Χολαργός