Κύριε διευθυντά
Στη γωνία Κολοκοτρώνη και Ανθίμου Γαζή στο κέντρο της Αθήνας μία σειρά από τεράστια πορνογραφήματα (σε όλες τις στάσεις και όλους τους συνδυασμούς – με θολούρα στα επίμαχα) στα παράθυρα του ΤΣΜΕΔΕ προκαλούν –υποτίθεται– τον οπισθοδρομικό «νοικοκυραίο» στο πλαίσιο της –καλλιτεχνικής– Μπιενάλε της Αθήνας. Προ 20ετίας και βάλε ο Αμερικανός Τζεφ Κουνς με την τότε σύζυγό του Τσιτσιολίνα έβαλαν τη σειρά πορνογραφικών φωτογραφιών που τράβηξαν με πρωταγωνιστές τους εαυτούς τους στις καλύτερες συλλογές και γέμισαν την τσέπη τους με πολλά φράγκα. Μαγκιά τους.
Πέρυσι όμως ο Γκούτσι δεν σόκαρε κανέναν προσπαθώντας να πουλήσει τις τσάντες και τα παπούτσια του με διαφημίσεις που έδειχναν –υποτίθεται– λεσβιακό πορνό. Και αυτό γιατί το θέμα το τραβήξαμε τόσο πολύ που ξεχείλωσε. Ερχονται τώρα καθυστερημένοι και καταϊδρωμένοι οι καλλιτέχνες της Μπιενάλε να «ξεβλαχέψουν» το αθηναϊκό κοινό. Τι καλά να ξεκινούσε κανείς την προσπάθεια εκπολιτισμού των άλλων από τον εαυτό του. Θα κρατούσα την κριτική αυτή για τον εαυτό μου, αν δεν έβλεπα πλήθος ονομάτων κρατικών στους χορηγούς, αλλά και χρήματα από την Ε.Ε., για τα οποία χρεωνόμαστε εμείς οι πληβείοι, για να το παίζουν κάποιοι Τζεφ Κουνς μετά θάνατον της τέχνης του Τζεφ Κουνς. Με θλίψη είδα και το όνομα του Ινστιτούτου Γκαίτε που άλλοτε υποστήριζε ποιοτικά θεάματα και εκδηλώσεις στους χορηγούς. Είναι τμήμα της πολιτικής εκπολιτισμού των γηγενών από τους «προχώ»-Γερμανούς; Ρωτώ γιατί στη Γερμανία τέτοιες μπαναλιτέ δεν εκτίθενται πια.
Λουκια Ριτσαρντς, Εικαστικός-επιμελήτρια, μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος