Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας για την ιστορία της πόλης των Αθηνών (Η Αθηναϊκή περιπέτεια β΄ τόμος Γ. και Λ. Κορομηλάς), πληροφορήθηκα με μεγάλη έκπληξη –και το διασταύρωσα ανατρέχοντας σε άλλα δύο σχετικά βιβλία: Γ. Μίλλερ. «Η Ελλάς επί Ρωμαίων, Φράγκων και Τούρκων» και Δ. Γέροντα και Ν. Νικολαΐδη «Η προσωπογραφία μιας Πόλης» (1456-1680)– πως το 1458 ο Μωάμεθ ο Πορθητής επισκέφθηκε ως προσκυνητής και όχι ως κατακτητής την πόλη των Αθηνών. Βενετσιάνικα και βυζαντινά χρονικά αναφέρουν γι’ αυτόν πως ήταν «δυναμικός και διπλωματικότατος, μορφωμένος, καλά πληροφορημένος για τη “διεθνή” κατάσταση, γνώστης και θαυμαστής της ελληνικής κλασικής παιδείας και “φιλέλληνας”, με την έννοια του εραστή της αρχαιότητας βέβαια». «Εκτός από τη γλώσσα του, μιλούσε χαλδαϊκά, περσικά, αραβικά, λατινικά και ελληνικά». Επακόλουθο αυτής της επίσκεψης από τον μορφωμένο σουλτάνο ήταν η παραχώρηση πλείστων προνομίων στην πόλη των Αθηνών!
Στον 21ο αιώνα τώρα, χωρίς πολέμους και εμφυλίους, εστίες της πόλης μας καίγονται συστηματικά από συμπολίτες μας για ανεξιχνίαστες σκοπιμότητες και διαστρεβλωμένες ιδεοληψίες! Η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει. Μήπως λοιπόν –ρητορική ερώτηση– είναι καιρός να έρθει στα πράγματα μια κυβέρνηση χωρίς ελλιπείς γνώσεις της ιστορίας, της γεωγραφίας, της γεωμετρίας, των λαϊκών γνωμικών και των ξένων γλωσσών; Φράσεις όπως: Ο αιώνας Μεσαίωνας, άλλο νησί η Λέσβος και άλλο η Μυτιλήνη, στροφή 360 μοιρών, we ate the camel and we left the queue, όταν προέρχονται από ηγετικά πρόσωπα της χώρας κι όχι από έναν απλό πολίτη, είναι όπως και να το κάνουμε πολύ ανησυχητικά! Μήπως η άγνοια, η ομφαλοσκόπηση και το στενό κομματικό συμφέρον αποκλείουν τη θεώρηση της πραγματικότητας στον πολύπλοκο αιώνα της παγκοσμοιοποίησης; Δεν είναι άραγε ζητούμενο η σωστή ανάλυση και λήψη αποφάσεων, που προϋποθέτει βαθιές γνώσεις κι εμπειρία, σ’ αυτήν την εποχή που η Ελλάδα είναι πτωχευμένη, εξαντλημένη κι εγκαταλελειμμένη, μέσα σ’ ένα σύμπαν που βράζει;
Κ. Ρουφου