Κύριε διευθυντά
Από την πρωτοφανή κρίση που μαστίζει την κοινωνία διεθνώς, η ραγδαία εισβολή των ναρκωτικών στη ζωή αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα πλήγματα. Οι προσπάθειες απεξάρτησης των ναρκομανών που γίνονται από ειδικές δομές και οργανώσεις είναι πολύτιμες. Ωστόσο, σημαντικότερο θα ήταν η εύρεση τρόπων που να προστατεύουν τους νέους και από αυτή την πρώτη δοκιμή που αποτελεί το κρίσιμο βήμα. Και επειδή η εικόνα δημιουργεί πολύ πιο ισχυρή εντύπωση από τον λόγο –και μάλιστα όταν αυτός έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα– θα πρότεινα ως ένα μέσο προστασίας τη δημιουργία ντοκιμαντέρ που θα προβάλλουν «εκ του φυσικού» και κατά τον πιο σαφή τρόπο την πορεία που διανύουν οι ναρκoμανείς –και μάλιστα στο οικείο περιβάλλον της πόλης– από την πρώτη δοκιμή ώς την τελική πλήρη σωματική και ψυχική εξουθένωση.
Αυτή η ζωντανή παρουσίαση της προϊούσας έσχατης εξαθλίωσης πρέπει να προβάλλεται στα σχολεία, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, γιατί είναι πολύ πιθανόν να συγκλονίσει τους μαθητές και να τους προκαλέσει φόβο και αποστροφή. Ο τόπος μας διαθέτει καλλιτέχνες που έχουν δημιουργήσει επιτυχέστατα ντοκιμαντέρ με ποικίλο περιεχόμενο: την αναβίωση παρωχημένων εποχών, ιστορικών γεγονότων, συνταρακτικών περιπετειών.
Ας σκεφτούν οι υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας αυτή την πρόταση σήμερα, που γίνεται σοβαρή προσπάθεια σωτηρίας της εκπαίδευσης από την απίστευτη κακοποίησή της. Η πραγματοποίησή της δεν είναι δύσκολη και υπάρχει βάσιμη ελπίδα να καταστεί πολύτιμη.
Ελλη Γιωτοπουλου-Σισιλιανου, Ομότιμη καθηγήτρια Πανεπιστημίου, πρώην μέλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (1965-1967)