Γαλλικό μοντέλο και δημογραφικό

Κύριε διευθυντά
Στην επιφυλλίδα του εκλεκτού σας  συνεργάτη και σεβαστού καθηγητή κ. Χρ. Γιανναρά με τίτλο «Η Ελλάδα αργεί να πεθάνει» («Κ» 25-8-19) παρουσιάζεται και ιδιαίτερα τονίζεται με  δραματικούς τόνους το πολύ μεγάλο και πολύ σοβαρό πρόβλημα της xώρας μας, «η άγρια απειλή ιστορικού αφανισμού των Ελλήνων», πρόβλημα για το οποίο, δυστυχώς, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις επιδεικνύουν μια παγερή, τραγική θα λέγαμε, αδιαφορία, σε αντίθεση με κυβερνήσεις άλλων χωρών, ευρωπαϊκών και όχι μόνο.

Ενθυμούμαι, παλαιότερα, την απαξιωτική απάντηση ενός Ελληνα υπουργού σε επιτροπή πολυτέκνων που είχε υποβάλει αιτήματα, «και γιατί να κάνετε τόσα παιδιά».

Επειδή ο κ. Γιανναράς αναφέρεται και στα σημαντικά μέτρα που είχε λάβει ο πρόεδρος Πομπιντού για το δημογραφικό της Γαλλίας, ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω ότι του Πομπιντού είχε προηγηθεί ο πρόεδρος Ντε Γκωλ. Συγκεκριμένα, κατά την περίοδο 1967-1968 η γαλλική κυβέρνηση επεδίωκε με πολλές κοινωνικές και οικονομικές παροχές να αυξηθεί ο πληθυσμός της χώρας και να φθάσει τα 50 εκατομμύρια.

Ενθυμούμαι δε ότι η ιατρός σύζυγος του εκπαιδευτού μου P. Simon στη Νάντ(η), ως πολύτεκνος ελάμβανε τόσες πολλές παροχές, ώστε παραιτήθηκε από το νοσοκομείο της πόλης και αφοσιώθηκε στην ανατροφή των παιδιών της.

Θερμή ευχή η παρούσα κυβέρνηση να κατανοήσει τη σοβαρότητα του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας και να λάβει το ταχύτερο όλα εκείνα τα μέτρα που θα συντελέσουν στην αύξηση των γεννήσεων των Ελλήνων, που σήμερα παρουσιάζονται σημαντικά μειωμένες σε σχέση με τους θανάτους, σύμφωνα και επίσημες στατιστικές που έχουν δημοσιευθεί και στην έγκριτη εφημερίδα σας.

Κλείνοντας αναφέρω ότι όταν εγεννήθη ο 50ός εκατομμυριοστός  Γάλλος, αρχές του 1968, αν δεν με απατά η μνήμη μου, έγιναν γιορτές και πανηγύρια και το νεογέννητο έλαβε πολλά δώρα από εταιρείες και επιχειρήσεις.

Παναγιώτης Βαβογυιος