Κύριε διευθυντά
Η συμπλήρωση 100 χρόνων από την έκδοση της «Κ» αποτελεί ασφαλώς μια νότα παραμυθίας, σε μια απογοητευμένη Ελλάδα, παρά την αύρα αισιοδοξίας την οποίαν εκπέμπει η ανάληψη της εξουσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στις δεκαετίες τις οποίες τυγχάνω αναγνώστης της, τη διακρίνει σοβαρότητα, αντικειμενικότητα και υψηλή αίσθηση ευθύνης. Ακόμα, μετριοπάθεια και τεκμηρίωση. Η κριτική της, σχεδόν πάντοτε, χωρίς υπερβολές και λαϊκισμούς.
Διαθέτει επίσης, ως επί το πλείστον, ένα ανθρώπινο δυναμικό που το χαρακτηρίζει ισχυρό ταλέντο και ουσιαστική μόρφωση και βρισκόταν, σχεδόν πάντα, στη σωστή όχθη της Ιστορίας.
Θα ήθελα όμως, ως εμμανής του παρελθόντος, να προσθέσω ότι ξεφυλλίζοντας στην Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου την αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηνά», βρήκα στο φύλλο της 1.12.1846 μια δεξίωση που παρέθεσαν οι Ελληνες έμποροι του Λονδίνου στον ηγέτη της συνταγματικής μεταβολής της 3.9.1843, στρατηγό Δημ. Καλλέργη.
Εις αυτήν ο δαιμόνιος Χιώτης μεγαλέμπορος Παντιάς Ράλλης, ανεφέρθη εις την πρόποσή του, «Υπέρ της ανεξαρτησίας των δικαστηρίων και της ελευθεροτυπίας». Ετσι κατά την ιδία εφημερίδα «ο λαλών ανέπτυξεν ευγλώττως το θέμα και απέδειξεν ότι ελευθερία αληθής και βεβαία δεν δύναται να υπάρξη όπου δεν συνοδεύεται με την ελευθεροτυπίαν και το ανεξάρτητον των Δικαστηρίων».
Είναι βεβαίως κάπως θλιβερό, τα ίδια αυτά θέματα να εξακολουθούν να ταλανίζουν τη χώρα, 170 χρόνια μετά, με υπαιτιότητα της προηγούμενης εξουσίας.
Αλλά έχω τη βεβαιότητα ότι ο Παντιάς Ράλλης, ο ευφυέστατος αυτός Χιώτης, ο οποίος με τα άλλα 4 αδέλφια του ίδρυσε μία από τις μεγαλύτερες, παγκοσμίως, εταιρείες του 19ου αιώνα, με 20.000 υπαλλήλους, εγκατεσπαρμένους σε όλα τα σημεία της υφηλίου, ασφαλώς θα ήταν σταθερός αναγνώστης της «Κ», γιατί θα ανεγνώριζε στις προδιαγραφές της αυτό που ο ίδιος εννοούσε ως «ελευθεροτυπία».
Αντωνης Ν. Βενετης, Μοναστηράκι Δωρίδος