Κύριε Διευθυντά
Από την εξαιρετική βιογραφία του Ελευθέριου Βενιζέλου που μας προσέφερε η «Καθημερινή» επιβεβαιώνεται με κάθε λεπτομέρεια ότι ο Ελ. Βενιζέλος γνώρισε στη ζωή του όχι μόνο καλές εποχές αλλά και αρκετές άσχημες. Η περίπτωσή του όμως δεν είναι μοναδική: από καλές και άσχημες εποχές περνάμε στη ζωή μας όλοι. Ειδικότερα:
Στα παιδικά του χρόνια (1864-1875), ο Βενιζέλος γνώρισε την περιπέτεια της προσφυγιάς. Μετά τη αποτυχημένη επανάσταση στην Κρήτη κατά των Τούρκων το 1866, η οικογένειά του αναγκάστηκε να πάει από τα Χανιά στα Κύθηρα και μετά στη Σύρο.
Από το 1875 όμως μέχρι το 1892 η εποχή ήταν καλή για τον Βενιζέλο: Τελειώνει με περγαμηνές τα μαθητικά του χρόνια, σπουδάζει στη συνέχεια νομικά στην Αθήνα και το 1887 διορίζεται δικηγόρος. Το 1890 νυμφεύεται τη Μαρία Κατελούζου και συνεχίζει με επιτυχία στα Χανιά τη δικηγορία του. Από το 1892 όμως μέχρι το 1908 η εποχή είναι πάλι κακή: Αποφασίζει να ασχοληθεί με την πολιτική αλλά γνωρίζει μεγάλες απογοητεύσεις. Ηλθε σε σύγκρουση με τον Υπατο Αρμοστή της Κρήτης πρίγκιπα Γεώργιο, με αποτέλεσμα οι αθηναϊκές εφημερίδες να τον αποκαλούν όργανο των ξένων δυνάμεων. Οταν εξάλλου κήρυξε το 1905 επανάσταση στον Θέρισο με αίτημα την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, η επανάσταση δεν έφερε αυτό το αποτέλεσμα. Από το 1908 όμως μέχρι 1924 η εποχή είναι πάλι καλή: Ο Βενιζέλος έρχεται από την Κρήτη στην Αθήνα όπου εκλέγεται πρωθυπουργός της Ελλάδας ξανά και ξανά. Στο διάστημα της πρωθυπουργίας του καταφέρνει εξαιρετικά επιτεύγματα: μεταξύ άλλων, διπλασιάζει σε έκταση την τότε Ελλάδα, με τους δύο νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους (1912 και 1913) και τις πολύ ευνοϊκές για τη χώρα μας συνθήκες του Νεϊγί και των Σεβρών (1919 και 1920).
Στο τέλος του 1920, καίτοι πήρε το 50,31% των ψήφων, δεν εκλέγεται βουλευτής εξαιτίας του κακού εκλογικού νόμου. Η καλή του εποχή όμως συνεχίζεται: εγκαθίσταται στο Παρίσι, ενώ το 1921 νυμφεύεται (σε δεύτερο γάμο) την πλούσια Ελενα Σκυλίτση και κάνει γαμήλιο ταξίδι πολλών μηνών σε όλη την Αμερική όπου γίνεται δεκτός με πανηγυρισμούς από την ομογένεια. Στη συνέχεια η τότε ελληνική κυβέρνηση τον διορίζει, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, εκπρόσωπό της να διαπραγμευθεί την συνθήκη ειρήνης με την Τουρκία, την οποία φέρνει επιτυχώς εις πέρας το 1923 με την Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία ισχύει μέχρι σήμερα.
Από το 1924 όμως μέχρι το 1936, η εποχή ξαναγίνεται άσχημη: Ο Βενιζέλος ξαναγυρίζει στην Ελλάδα το 1924, έγινε πάλι πρωθυπουργός, αλλά μετά 25 μέρες παραιτήθηκε διότι αντιμετώπισε ανάμειξη ξένων στοιχείων στα πολιτικά της χώρας. Ξαναέγινε πρωθυπουργός το 1928, αλλά στη συνέχεια αντιμετώπισε τεράστια αντίδραση λόγω των χειρισμών του στην οικονομική αλλά και στη εξωτερική πολιτική της χώρας. Αποτέλεσμα ήταν να καταδικαστεί σε θάνατο το 1935 ως προδότης της πατρίδος. Μετά ένα χρόνο πεθαίνει εξόριστος στο Παρίσι όπου είχε καταφύγει. Η εναλλαγή όμως αυτή των εποχών στη ζωή του Βενιζέλου δεν είναι μοναδική. Από μία μελέτη που έχω κάνει, βρήκα ότι η εναλλαγή αυτή συμβαίνει όχι μόνο στη ζωή των διασήμων ανθρώπων όπως ο Βενιζέλος, αλλά και στη ζωή όλων μας, διασήμων και μη. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η εναλλαγή αυτή βρήκα ότι συμβαίνει πάντοτε σύμφωνα με έναν ορισμένο τρόπο: μια καλή εποχή δίνει τη θέση της σε μια άσχημη σε μια ορισμένη στιγμή, ενώ μια άσχημη εποχή δίνει τη θέση της σε μια καλή, επίσης σε μια ορισμένη στιγμή.
Οσοι αναγνώστες ενδιαφέρονται να μάθουν τον τρόπο εναλλαγής των εποχών της ζωής μας και να επωφεληθούν από αυτόν, μπορούν να βρουν στο Διαδίκτυο δωρεάν τη μελέτη μου στην ιστοσελίδα www.GeorgeKouloukis.com. Tο κείμενο είναι και στα αγγλικά και γνωρίζει ήδη μεγάλη επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο.
Γεώργιος Κουλουκης, Συνταξιούχος δικηγόρος, Αθήνα