Κύριε διευθυντά
Τα ΜΜΕ βρίθουν τις τελευταίες εβδομάδες από εκτιμήσεις για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και πιθανολογούν δυσάρεστες εξελίξεις στο όχι απώτερο μέλλον. Η οψέποτε έκλειψη του λαϊκίζοντος Ερντογάν από την ηγεσία της χώρας του δεν θα κάμψει (γι’ αυτό να είστε σίγουροι!) το σθένος του τουρκικού εθνικισμού. Η εισβολή στην Κύπρο συνέβη επί κεντροαριστερού Ετζεβίτ, η κρίση των Ιμίων επί κεντροδεξιάς Τανσού Τσιλέρ. Η εξωτερική και εθνική πολιτική της Τουρκίας διέπεται από συνέπεια, εθνική συνοχή, την πίστη της ιστορικής δικαίωσης.
Από την εποχή του Βυζαντίου, το τουρκικό έθνος αυξάνεται και πληθύνεται με επιθετικές προσαρτήσεις εδαφών και λαών. Οποιοι πληθυσμοί δεν αφομοιώνονται μέσα σε εύθετα χρονικά όρια, κυρίως διότι αδυνατούν να απαξιώσουν πολιτισμούς και παραδόσεις που τους εξέθρεψαν (π.χ. Ελληνες, Αρμένιοι, Κούρδοι, χριστιανικές κοινότητες διαφόρων αποχρώσεων στην Ανατολία και Μικρά Ασία) καταστρέφονται, εκδιώκονται βίαια, γενοκτονούνται.
Το τουρκικό έθνος αναγεννάται από τον 10ο αιώνα με αλλεπάλληλες κατακτήσεις και ταυτόχρονα επικυρώνει την ιστορική του ταυτότητα: πιστό σε παραινέσεις και εντολές του Κορανίου, παραμένει ο κυρίαρχος λαός του Ισλάμ. Από τον θρίαμβο του Μαντζικέρτ (1071), στην άλωση της Πόλης (1453), στις δύο πολιορκίες της Βιέννης (1529 και 1683), στις βαλκανικές και μικρασιατικές νίκες που κορυφώθηκαν με τις ήττες των Ελλήνων τον 20ό αιώνα μέχρι την εισβολή και κατάληψη της Κύπρου το 1974 (ή, όπως οι Τούρκοι την ονομάζουν, επιχείρηση ειρήνευσης Κύπρου) – η Τουρκία έχει διανύσει μία χιλιετία αλλεπάλληλων wille zur macht και ανάλογης επίρρωσης του εθνικισμού της.
Τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου έχουν βιώσει πολύ περισσότερα χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας παρά ελληνικής ανεξαρτησίας. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες όλων μας, αλλά και οι γονείς πολλών από τους γηραιότερους από εμάς, γεννήθηκαν σε τουρκοκρατούμενα νησιά, έζησαν τα πρώτα χρόνια της ζωής τους σαν Τούρκοι υπήκοοι.
Η προοπτική μιας νέας τουρκικής κατοχής τους τρομάζει! Αισθήματα ανασφάλειας και ηθικής καταρράκωσης τους κυριεύουν. Ηδη ζουν με την απειλή πολλαπλών καθημερινών πτήσεων τουρκικών μαχητικών λίγες εκατοντάδες μέτρα πάνω από τα κεφάλια τους. Παρακολουθούν τις τουρκικές φρεγάτες, αντιτορπιλικά και ακταιωρούς να περιπλέουν τις ακτές μέρα και νύχτα. Διαπιστώνουν τη συνεχή αύξηση των «γκριζαρισμένων» νησιών στους ξενόγλωσσους χάρτες της «Γαλάζιας Πατρίδας» που διαδίδει το τουρκικό ΥΠΕΞ – όπου και συμπεριλαμβάνονται πολλά από τα μεγάλα στρατιωτικοποιημένα νησιά μας. Υποδέχονται τις προσγειώσεις χιλιάδων μεταναστών προστατευμένων από το «διεθνές δίκαιο περί ασύλου» – δίκαιο που επιβάλλεται στα νησιά μας από ξενόφερτες ΜΚΟ οι οποίες δρουν αυτοβούλως, εκτός των διατάξεων και των ποινικών κωδίκων του ελληνικού δικαίου που διέπει τις ζωές όλων στη χώρα μας. Εκόντες – άκοντες οι νησιώτες του ανατολικού Αιγαίου συμβιούν και εξυπηρετούν καθημερινά χιλιάδες απελπισμένους μετανάστες που ζουν δίπλα στα χωριά τους κάτω από άθλιες, ανθυγιεινές συνθήκες, και μάλιστα σε περίοδο πανδημίας! Επαπειλούνται κάθε νύχτα από αυξήσεις των μεταναστευτικών εισροών, πιθανότατα με κίνδυνο κορωνοϊού, από την επιθετική γείτονα Τουρκία. Δια-πιστώνουν συνεχώς την απορριπτική στάση της Ε.Ε. και του ελληνικού κράτους στα επανειλημμένα αιτήματά τους για αποσυμφόρηση των νησιών, ένταξη των υπηρεσιών ασύλου σε θεσμούς και γραφειοκρατίες της Ε.Ε., ενδελεχή έλεγχο των πολυπρόσωπων, παράνομων ΜΚΟ και των έργων τους.
Αναρωτιούνται κατά συνέπεια οι γενναίοι και ηρωικά υπομονετικοί Ελληνες του ανατολικού Αιγαίου: Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη μας αγνοεί; Γιατί δεν δίδεται καμία βιώσιμη λύση στο μεταναστευτικό; Για ποιους λόγους υπουργοί της κυβέρνησης, βουλευτές των νησιών μας, Ελληνες ευρωβουλευτές σε συνεχή επαφή με τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών δεν εκφράζουν τα προβλήματα και τους φόβους μας στα εθνικά και διεθνή φόρα; Γιατί αυτοί οι πολιτικοί άρχοντες, αλλά και ο πρωθυπουργός δεν μας επισκέπτονται αφού εδώ, στο ανατολικό Αιγαίο, εξελίσσονται τα σημαντικότερα ζητήματα της χώρας; Για ποιους λόγους τα ΜΜΕ μας αποκόπτουν από τον κεντρικό ιστό ενώ αφιερώνουν πακτωλούς ρεπορτάζ για τις κοινότητες Ρομά ή τις εκτροπές των ολίγων φανατικών εκκλησιαζομένων;
Αν η καρδιά της Ελλάδος πάλλεται στον Εβρο, η ψυχή της ζει και φθείρεται καθημερινά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Κύριε πρωθυπουργέ, παρακαλούμε βιαστείτε!
Μιχαλης Μοσχος, Χίος