Κύριε διευθυντά
Πριν από πολλά-πολλά χρόνια, που λένε και στα παραμύθια, υπήρχε κάποια βαθμίδα δημόσιου σχολείου που λεγόταν Λύκειο.
Οι μαθητές διδάσκονταν μια μεγάλη γκάμα μαθημάτων, απέφευγαν κατά το δυνατόν τις απουσίες και στις τελευταίες τάξεις προετοιμάζονταν για τις εξετάσεις σε εθνικό επίπεδο, ώστε να εισαχθούν στα ΑΕΙ. Ο κόπος τους ήταν μεγάλος, οι βαθμοί τους κατά κανόνα αντικειμενικοί και η προαγωγή ή η απόλυσή τους όχι δεδομένη. Φυσικά, το παλιό Λύκειο είχε πολλά προβλήματα και πολλοί βάλθηκαν να τα… λύσουν.
Προέκυψαν πολλές φαεινές ιδέες υπουργών, συμβούλων και λοιπών ειδημόνων που είχαν ως αποτέλεσμα όχι τη βελτίωσή του, αλλά τη σταδιακή του μεταμόρφωση σε ένα σχολείο-φάντασμα, ιδιαίτερα στην Γ΄ Λυκείου. Περιεχόμενο αναχρονιστικό, ανεπαρκές με έμφαση στη θεωρία και στην αποστήθιση. Μαθήματα απαραίτητα για όλους, όπως είναι τα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας, δηλ. Στατιστική και Πιθανότητες, υποβαθμίζονται ή εξαφανίζονται εντελώς από πανελλαδικώς εξεταζόμενα. Φανταστείτε π.χ. έναν γιατρό ή έναν δάσκαλο με ελάχιστες ή καθόλου γνώσεις Μαθηματικών. Αλλα, στρυφνά και πολύ θεωρητικά για τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών όλων των κατευθύνσεων, όπως π.χ. τα Μαθηματικά Προσανατολισμού, πεισματικά διατηρούνται σε περίοπτη θέση, ακόμη και για πολλούς μαθητές που δεν τους χρειάζονται. Η Πληροφορική, μάθημα-κλειδί για όλους, διδάσκεται ελάχιστα και μάλιστα κατά κανόνα με τρόπο θεωρητικό και αφηρημένο, δηλ. στον πίνακα, χωρίς εξάσκηση στον Η/Υ. Τμήματα ανομοιογενή, καθώς το ίδιο μάθημα παρακολουθούν μαθητές που θα εξεταστούν πανελλαδικά και μαθητές που δεν θα εξεταστούν. Τι μπορεί να σου κάνει ο καλύτερος εκπαιδευτικός του κόσμου; Απουσίες που πέφτουν σαν βροχή, ώστε οι μαθητές να έχουν χρόνο για το φροντιστήριο. Μετά το Πάσχα μάλιστα, οι αίθουσες είναι άδειες. Προαγωγή – απόλυση για όλους, μέσος όρος 9,5 αρκεί για να περάσεις. Ομως, σαν να μη φτάνει αυτό, τα 20άρια πέφτουν επίσης σαν βροχή, ώστε να φαίνονται όλοι άριστοι, ακόμη και αυτοί που δεν παρακολούθησαν. Θέματα Πανελλαδικών που υστερούν, ως προς τη δομή, το περιεχόμενο και το επίπεδο. Στα περισσότερα μαθήματα το ποσοστό των γραπτών που είναι κάτω από τη βάση είναι πάνω από 50%. Σε μεγάλο ποσοστό, οι μοναδικές σωστές απαντήσεις είναι αυτές που απαιτούν απομνημόνευση, όπως είναι π.χ. η απόδειξη ενός θεωρήματος και οι ερωτήσεις τύπου «Σωστό – Λάθος» που απαντήθηκαν στην τύχη! (Αλλη μια πρωτοτυπία του συστήματος.)
Το ελληνικό σχολείο και ιδιαίτερα το Λύκειο, αρνείται πεισματικά να συμπορευτεί με τις απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου. Είναι στρεβλό, αναχρονιστικό, επιεικές, και γενικά ακατάλληλο για τους αυριανούς πολίτες όλου του κόσμου. Είναι ένα Λύκειο που επιβραβεύει την ημιμάθεια, την ανεπάρκεια, την ελάχιστη προσπάθεια. Είναι ένα πεθαμένο Λύκειο.
Νικος Γουναροπουλος – Μαθηματικός (Μ. Sc.)