Το θράσος του δεν μπορεί να το κρύψει

Το θράσος του δεν μπορεί να το κρύψει

Κύριε διευθυντά

Το έμφυτο επικοινωνιακό χάρισμά του χρησιμοποιεί πολλές φορές ο Αλέξης Τσίπρας με αναίσχυντη θρασύτητα. Η αυτοσύγκρισή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου είναι το πιο πρόσφατο κρούσμα. Ο Ανδρέας, παρά τα όσα του καταμαρτυρούν, με την αναγνώριση το 1981 ως περίοδο Εθνικής Αντίστασης όχι μόνο των από το 1941 αλλά και των μετά το 1943 χρόνων, παρέπεμψε τον «εμφύλιο» στην Ιστορία. Ενσωμάτωσε, σωστά κατά την άποψή μου, ύστερα από 40 χρόνια διωγμού με κορύφωση του επί «χούντας», το 1/4 των συμπατριωτών μας στην κοινωνία. Νικητές και ηττημένοι, εκόντες – άκοντες, ζήσαμε από τότε μαζί, με μια κατά μεγάλο μέρος δημοκρατική αριστερά, σαν ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα της Ευρώπης. Η κορυφαία συμβολική πράξη της λήξης του ήταν ο εναγκαλισμός το 1984 του Θρασύβουλου Τσακαλώτου και του Μάρκου Βαφειάδη. Ο Αλέξης έκανε ακριβώς το αντίθετο. Τον αναβίωσε όταν, μαζί με την πρώτη του κυβέρνηση με υπολείμματα των νοσταλγών του 1949, αμέσως μετά την ορκωμοσία της, στις 15/1/2015, πήγε στην Καισαριανή, στον συνήθη τόπο των εκτελέσεων των επί κατοχής αντιστασιακών. Επιλεκτικά κατέθεσε στεφάνι μόνο στο μνημείο των εκτελεσθέντων την 1η Μαΐου 1944, 200 κομμουνιστών. Ηταν η πρώτη ένδειξη της μεθόδευσης εγκαθίδρυσης νέου ολοκληρωτικού καθεστώτος, που ευτυχώς αποσοβήθηκε με την παραμονή μας στην Ε.E.

Στρατης Στρατηγης, Επ. δικηγόρος Δ.Ν., πρ. βουλευτής Επικρατείας 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή