Κύριε διευθυντά
Το ιστορικό «Οχι» που εβροντοφώνησε προς τους Ιταλούς επιδρομείς διά στόματος του πρωθυπουργού Ιωάννου Μεταξά ο ελληνικός λαός, έγινε παιάνας και έφθασε απ’ άκρη σ’ άκρη της πατρίδος μας. Το «Οχι» της 28ης Οκτωβρίου 1940 θα μείνει φωτεινό μετέωρο στους αιώνες για να δείχνει στους λαούς όλου του κόσμου το δρόμο προς την Ελευθερία.
Το αποφασιστικό «Οχι» των Ελλήνων, που απηχούσε την ομόθυμη απόφαση ολοκλήρου του περιουσίου έθνους μας να αγωνισθή μέχρις εσχάτων, υπέρ βωμών και εστιών, εστηρίχθη στην αδάμαστη ελληνική ψυχή που ανέκαθεν αγωνίζεται για τα αθάνατα ιδανικά της φυλής.
Ο ελληνικός λαός σαν ένας άνθρωπος, από την πρώτη στιγμή, ετάχθη με πρωτοφανή ενθουσιασμό υπό τις σημαίες, μνήμων του υπερτάτου καθήκοντος προς την κινδυνεύουσαν πατρίδα. Σύμπας ο ελληνισμός αντιμετώπισε την απρόκλητη ιταλική επίθεση με αποφασιστικότητα, ψυχραιμία, σύνεση και μεγαλοψυχία.
Ο αγώνας του 1940 – 1941 ήταν άνισος, διότι η Ιταλία διέθετε υπέρτερο στρατό με άφθονο και σύγχρονο οπλισμό, μηχανοκίνητα μέσα και πολλά αεροπλάνα. Παρά ταύτα, η Ελλάς πλεονεκτούσε, διότι πολεμούσε με υψηλό ψυχικό φρόνημα, ανδρεία και ηρωισμό και επιπλέον τούτων είχε το δίκαιο με το μέρος της και τη βοήθεια του Θεού. Ενα εξάμηνο κράτησε ο αγώνας επάνω στα χιονοσκεπή βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας. Με την πολεμική ιαχή «Αέρα» οι γενναίοι στρατιώτες μας έτρεπαν σε επαίσχυντη και άτακτη φυγή τον εχθρό και εχάριζαν στη Χειμάρρα, στην Κορυτσά, στο Αργυρόκαστρο και στους Αγίους Σαράντα την πολυπόθητη ελευθερία. Γενικά η λαμπρή νίκη των Ελλήνων του 1940 – 1941, καίτοι πέρασαν από τότε 78 έτη, διατηρεί αναλλοίωτο τον θρύλο, τη δόξα του και, όταν το θυμόμαστε, αισθανόμαστε ότι το ζούμε για μία ακόμη φορά. Την ένδοξη ημέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940 πρέπει να την εορτάζουμε εμείς οι Ελληνες με τον πλέον λαμπρό τρόπο.
Τιμώντες και μεγαλύνοντες τους υπέρ πατρίδος ηρωικώς αγωνισαμένους και ευκλεώς πεσόντας αδελφούς μας, ραίνουμε διά δακρύων τους πελώριους βωμούς της ανεξάντλητης ελληνικής θυσίας και στεφανώνουμε διά της πανελληνίου ευγνωμοσύνης τους τάφους των, διαβεβαιούντες αυτούς ότι δεν θα παύσουμε αγωνιζόμενοι μέχρι της εκπληρώσεως των προαιωνίων εθνικών μας πόθων.
Κωνσταντίνος Β. Χιωλος, Διδάκτωρ Νομικής, επίτιμος δικηγόρος