Το αμάρτημα μιας μάνας-κουράγιο

Το αμάρτημα μιας μάνας-κουράγιο

Κύριε διευθυντά

Αρχικά νόμισα ότι πρόκειται για ράδιο-αρβύλα. Πώς πρέπει να ερμηνευθεί το γεγονός ότι μια γυναίκα, μητέρα 11 (έντεκα) παιδιών, στην απόγνωσή της για την επιβίωση, άλλαξε την ημερομηνία (χρονολογία) της αποφοίτησής της από το δημοτικό, προκειμένου να προσληφθεί ως καθαρίστρια στο Δημόσιο; Θέλησε δηλαδή να βρει άσυλο σε ένα «κράτος δικαίου», σε μια κοινωνία που μόνον στα λόγια προσφέρει στεγανά στους ανέργους και ιδιαίτερα σε πολύτεκνους, κι είναι έτοιμη να δώσει αλληλεγγύη και τρόπους εκμάθησης προσφοράς. Αντ’ αυτού, βρέθηκε να υπερασπίζεται τη μοναχικότητά της σε μια δαιμονική χώρα. Εγινε αντικείμενο επιθέσεων, βολών και μιας ρητορικής μίσους για το έγκλημα που διέπραξε. Αυτή είναι η παθογένεια της ελληνικής πραγματικότητας. Η μάνα ηρωίδα, που γεννάει μια ντουζίνα παιδιά κι ανηφορίζει σε τραχύ μονοπάτι βιοπάλης, να βρίσκεται ένοχη και κατηγορούμενη από ένα σαθρό σύστημα αξιών. Ελπίζοντας για κατανόηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την περιπαικτικότητα και την αποξένωση. Πιάνει τον πάτο στο πηγάδι, βουλιάζει και η λάθος κίνηση γίνεται σοβαρό αδίκημα. Σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, θα έπρεπε να γίνει αποδέκτης αλληλεγγύης και υποστήριξης, τη στιγμή που «επιπλέουν» εγκληματίες. Ομως «καλά ξυπνητούρια». Στην πατρίδα μας οι ήρωες ζουν στην ερημιά τους…

Τιτικα Βρυαζη-Μασδρακη

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή