Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας τη μεστή περιεχομένου συνέντευξη της διακεκριμένης και διεθνώς αναγνωρισμένης κ. Αρβελέρ με τίτλο: «Οταν διοικούν ανίκανοι φταίνε οι ικανοί» (2 Ιουν. ’19), σοφό καταστάλαγμα πολλαπλών γνώσεων και εμπειριών, άξιο ιδιαιτέρας προσοχής, αποφάσισα με αφορμή την αναφορά της ότι «αριστερός είναι αυτός που κάνει αριστερά πράγματα, όχι αυτός που λέει ότι είναι. Αριστερά είναι τρόπος ζωής, όχι λόγου», να εκθέσω τον προβληματισμό μου αν υπάρχουν ή όχι ιδεολόγοι αριστεροί στη χώρα μας και αν υπάρχουν, γιατί είναι κρυμμένοι; Με τον αυτοπροσδιορισμό των συριζαίων ως αριστερών γελάει και το παρδαλό κατσίκι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι ένας αχταρμάς καιροσκόπων, ψευδοαριστερών και γυρολόγων πολιτικών, στους οποίους ο κ. Τσίπρας εμπιστεύτηκε υπουργικά χαρτοφυλάκια με πρώτο σκοπό την κυβερνητική πλειοψηφία, αδιαφορώντας αν αυτά τα πολύχρωμα μαζώματα σχηματίζουν μια έντονα πολύχρωμη κουρελού, και, δεύτερο, την ελπίδα ότι αυτοί θα του έφερναν ως προίκα τους ψηφοφόρους τους, τους οποίους εξαπάτησαν με την αλλαξοπιστία τους χωρίς ίχνος ντροπής, χωρίς ίχνος πολιτικής ευθύνης. Αυτό το κακέκτυπο μιας ξεθωριασμένης Αριστεράς ξεφτιλίζει με τα έργα του την πραγματική-γνήσια Αριστερά και γι’ αυτό ακριβώς οι πολέμιοί της αναγνωρίζουν ένα μεγάλο καλό στον κ. Τσίπρα, ότι έθαψε για δεκαετίες τη για πρώτη φορά Αριστερά μαζί με τα ψεύτικα στολίδια της, που εμφάνιζε ως «τα ηθικά πλεονεκτήματά της». Και ο μεν κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ είναι αυτής της πάστας, αριστεροί στα λόγια αλλά όχι και στα έργα, όπως τους θεωρεί η κ. Αρβελέρ.
Το βασικό ερώτημα που εγείρεται είναι: «Πού είναι οι γνήσιοι, ιδεολόγοι αριστεροί; Αν υπάρχουν, γιατί επιτρέπουν στον κ. Τσίπρα να τους έχει… όπως θα έλεγε και ο λεβέντης κ. Πολάκης, που είχε το θράσος να επιτεθεί στην κ. Αρβελέρ, η οποία τον αγνόησε ως έδει, παντελώς; Γιατί δεν βγαίνουν ομαδικά στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν; Γιατί δεν οργανώνουν ημερίδες διαφωτισμού της κοινής γνώμης, ώστε να μην ταυτίζεται η γνήσια αριστερή ιδεολογία τους με τη δήθεν Αριστερά του κ. Τσίπρα και της γνωστής ιστορικού από τον περιπατητικό συνωστισμό των σφαγιαζομένων από τους Τσέτες Ελλήνων στην παραλία της Σμύρνης; Μόνο το ΚΚΕ, σταθερό και σεβαστό στην κομμουνιστική του ιδεολογία, τους λούζει με κατάλληλα κοσμητικά επίθετα και κάποιοι πρώην σύντροφοί τους.
Πέραν αυτών, ουδείς άλλος διαμαρτύρεται. Μήπως, λοιπόν, οι γνήσιοι αριστεροί είναι είδος εν ανεπαρκεία, απειλούμενο με εξαφάνιση; Αν αυτό είναι καλό ή κακό, θα φανεί πολύ αργότερα.
Παναγ. Καρακατσουλης, Ομότ. καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών