Από τη Γερμανία για τα ελληνικά σχολεία

Από τη Γερμανία για τα ελληνικά σχολεία

Kύριε διευθυντά

Κατ’ αρχάς, σας συγχαίρω για την ποιότητα και το ύφος της εφημερίδας σας. Επίσης, για τη χαμηλή τιμή συνδρομής της ηλεκτρονικής έκδοσης που μας επιτρέπει να τη διαβάζουμε καθημερινά χωρίς τύψεις. Θα ήθελα να σας αναφέρω ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε οι Ελληνες του Βερολίνου όταν θέλουμε να στείλουμε τα παιδιά μας σε ελληνογερμανικό σχολείο.

Οταν πριν από πέντε χρόνια μετανάστευσα στο Βερολίνο της Γερμανίας, ήμουν άτεκνος. Κατόπιν γνώρισα τη Γερμανίδα γυναίκα μου και σήμερα είμαστε γονείς δύο παιδιών. Κατά την αναζήτησή μου για ελληνικά δημοτικά σχολεία στη γερμανική πρωτεύουσα, διαπίστωσα ότι σήμερα υπάρχουν δύο, το «Αθηνά» και το «Ομηρος». Και τα δύο είναι ελληνογερμανικά, δηλαδή διδάσκουν τρεις ώρες γερμανικά και τρεις ώρες ελληνικά την ημέρα. Αμιγώς ελληνικό σχολείο δεν υπάρχει.

Στο Βερολίνο, το οποίο έχει διάμετρο περίπου 50 χλμ., ζουν περίπου 22.000 Ελληνες. Προφανώς οι κατοικίες τους δεν βρίσκονται όλες σε μία μικρή περιοχή της πόλης, αλλά είναι διασκορπισμένες στον αστικό ιστό.

Ενώ τα τελευταία χρόνια χιλιάδες Ελληνες, ως επί το πλείστον νέοι, μετανάστευσαν στο Βερολίνο, με έκπληξη πληροφορήθηκα ότι το ένα από τα δύο δημοτικά σχολεία, το «Ομηρος», κλείνει.

Τα σχολεία βρίσκονται σε διαφορετικές περιοχές της πόλης, το «Αθηνά» νότια, ενώ το «Ομηρος» βορειοανατολικά.

Το «Αθηνά» το επισκέφθηκα και διαθέτει εξαιρετικές κτιριακές εγκαταστάσεις, κατασκευάστηκε προ δεκαπενταετίας για αυτό τον σκοπό.

Οσο ωραίο όμως και να είναι, αποτελεί δώρον άδωρον για τις ελληνικές οικογένειες που κατοικούν στο βόρειο Βερολίνο. Η επιλογή της μετακόμισης νότια, όσο εύκολη και αν ακούγεται, πρακτικά για τους περισσότερους είναι εξαιρετικά δύσκολη. Οι δουλειές μας είναι στα βόρεια, όπως και των συζύγων μας, και το ενοίκιο του νέου σπιτιού θα είναι αισθητά ακριβότερο.

Ετσι καταλήγουμε, ενώ θέλουμε τα παιδιά μας να αποκτήσουν εμπειρίες στη ζωή τους σχετικές με την Ελλάδα, φίλους και αναμνήσεις, να μην μπορούμε να τους τις προσφέρουμε. Τη γλώσσα την προφορική θα τη μάθουν από τους συγγενείς, όμως τις καθημερινές προσωπικές εμπειρίες όχι.

Θα ήταν προτιμότερο να υπήρχαν τρία – τέσσερα σχολεία με μέτριες εγκαταστάσεις, διασκορπισμένα στην πόλη, παρά ένα με εξαιρετικές εγκαταστάσεις σε μία μόνον περιοχή.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω έιναι γιατί κλείνει το «Ομηρος». Βρίσκεται σε ένα πολύ παλιό κτίριο, τίποτα το ιδιαίτερο, όμως εξυπηρετεί μια άλλη «πόλη» στην ουσία. Θα μετατραπεί σε αμιγώς γερμανικό σχολείο, αν δεν απατώμαι. Είναι ακόμη ανοικτό, αλλά δεν δέχεται μαθητές εδώ και τέσσερα χρόνια περιμένοντας να αποφοιτήσουν οι υπάρχοντες. Σε δύο χρόνια κλείνει οριστικά.

Δεν θα ήταν τιμητικό για κανέναν μας να αφήσουμε το σχολείο αμαχητί να κλείσει.

Αλεξανδρος Λαυδας, Βερολίνο

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή