Κύριε διευθυντά
Είναι γενική πεποίθηση ότι το «πανεπιστημιακό άσυλο» λειτουργεί εις βάρος της Παιδείας, της νομιμότητας και της ευταξίας της πόλης. Ακόμη και αυτοί που, για δικούς τους λόγους, το υποστηρίζουν δεν είναι σε θέση να μας γνωστοποιήσουν έστω και μία καινούργια ιδέα που γεννήθηκε, έστω και σε ένα πανεπιστήμιο, που δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει χωρίς το άσυλο. Παρά ταύτα ετοιμαζόμαστε να συστήσουμε επιτροπή ή επιτροπές για να μελετήσουν το (δήθεν ανώριμο) θέμα και να αποφανθούν δεόντως. Πραγματικά δεν ξέρει κανείς τι να πει. Εξάλλου, διαπιστώνεται ότι εισάγονται στα πανεπιστήμια υποψήφιοι φοιτητές και αυριανοί επιστήμονες με πολύ μικρές γνώσεις και πολύ μικρή βαθμολογία, πολύ χαμηλότερη από τη βάση. Υποθέτω, εφαρμόζοντας στην πράξη (με άριστο τρόπο) την απέχθειά τους προς την αριστεία. Ετοιμαζόμαστε και πάλι να συστήσουμε επιτροπή ή επιτροπές που θα αποφανθούν αν και πότε θα τεθεί κατώτατος βαθμός εισαγωγής – δεν υπάρχει βία. Και εδώ δεν ξέρει κανείς τι να πει.
Αν όμως δει κανείς συνολικότερα το θέμα της Παιδείας, τότε ξέρει τι θα πει: Στο πεδίον της Παιδείας τα παιδία παίζει.
Θ. Γ. Βουδικλαρης, Πολιτικός Μηχανικός