Κύριε διευθυντά
Η αναφανδόν άρνηση όλων των νησιών του Ανατ. Αιγαίου να δεχθούν την εγκατάσταση μόνιμων μεταναστευτικών δομών δεν εξέπληξε κανέναν – εκτός ίσως από ορισμένα δήθεν προοδευτικά κλιμάκια της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ακόμα και η αληθοφανής δικαιολογία του Αδ. Γεωργιάδη ότι «καλύτερα με μόνιμες δομές παρά χωρίς», δεν έπεισε και γρήγορα υποβαθμίστηκε από τα ΜΜΕ.
Oι ροές των μεταναστών είναι πλέον συνεχείς και ανεξέλεγκτες, κατευθυνόμενες από την Τουρκία με καταφανή σκοπό την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και την εξουθένωση και φθορά των νησιωτικών πληθυσμών του Αιγαίου. Συνδυάζονται με καθημερινές προκλήσεις του τουρκικού ναυτικού και της αεροπορίας σε όλο το γεωγραφικό πλάτος του Αιγαίου, προφανώς με σκοπό την πρόκληση ατυχήματος. Το αίσθημα ασφαλείας και κοινωνικής ευμάρειας στα νησιά μας έχει καταρρακωθεί. Οι νησιωτικοί πληθυσμοί φθίνουν μήνα με τον μήνα: κανένας δεν θέλει να υποστεί το μαρτύριο της μεταναστευτικής Βαβέλ χωρίς την εξασφάλιση ότι κάποτε αισίως θα τελειώσει. Κανένας νησιώτης δεν σκέφτεται πλέον τη «δημοκρατική συνύπαρξη των λαών» – απαξάπαντες μονολογούν ή (αν δεν φοβούνται) διαμαρτύρονται για την καταστροφή του νησιού τους. Πολλοί μετοικούν στην Αθήνα, σε άλλες πόλεις της ενδοχώρας ή, αν μπορούν, στο εξωτερικό. Τα απομονωμένα χώρια ερημώνουν.
Μοναδικός τρόπος διαχείρισης του προβλήματος είναι η διεθνοποίηση μιας ερημονήσου του Αιγαίου υπό την αιγίδα της Ε.Ε. Ενα νησί με υποδομές για μεγάλο αριθμό μεταναστών, με υγειονομική και κοινωνική φροντίδα, με πλήρη γραφειοκρατία για ταυτοποίηση / έλεγχο / επαναπατρισμό / άσυλο ή άδεια παραμονής και αποφάσεις εντός εβδομάδων. Αυτό πρέπει να είναι το επόμενο, μεγάλο πανευρωπαϊκό έργο, βασισμένο στο ελληνικό Αιγαίο και οργανωμένο από την Ε.Ε. συλλογικά!
Η επιτυχία του είναι απολύτως και πλήρως εξασφαλισμένη, ιδιαίτερα αν διαφημιστεί ευρέως στις χώρες της Ασίας και της Αφρικής απ’ όπου προέρχονται οι μεταναστευτικές ροές και αν στηθούν δίοδοι επιστροφής με νομικές και πρακτικές διασφαλίσεις από τις Βρυξέλλες. Ποιος απελπισμένος Αφγανός ή Κογκολέζος ή Σομαλός θα διακινδύνευε αύτανδρα το βιος και τη ζωή του στα χέρια κακούργων διακινητών όταν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι, σε όποια ακτή του Αιγαίου και αν προσγειωθεί, θα τον περιμένει η ίδια τελική, αναπόφευκτη, δικαιοπρακτική «πύλη εισόδου στην Ε.Ε.»;
Εδώ δεν υπάρχει χώρος για παλαιοκομματικές αντιδραστικές αερολογίες για δήθεν νέα Μακρόνησο(!) ούτε για παλινδρομήσεις μετεμφυλιακών ή χουντικών συνδρόμων για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες. Πρόκειται για πρωτοβουλία της δημοκρατικής Ευρώπης πραγματοποιούμενη σε ελληνικό έδαφος, με νομικά και πολιτικά κατοχυρωμένες δράσεις, προσβάσιμη και ορατή σε ολόκληρο τον πλανήτη, και με σκοπό να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Επιπροσθέτως, και με ιδιαίτερη βαρύτητα, η πρόταση που με αδρό τρόπο διατυπώνεται εδώ αναγνωρίζει και οριοθετεί το Αιγαίο σαν ακραιφνώς ελληνικό θαλάσσιο χώρο υπό την εμπράγματη προστασία των χωρών της Ε.Ε. (και βεβαίως, αν χρειαστεί, των ενόπλων δυνάμεών τους, πάντοτε εντός των συνόρων της Ε.Ε.).
Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο! Η Ε.Ε. χρειάζεται μία task force ευρέος βεληνεκούς και το ελληνικό Κοινοβούλιο χρειάζεται να νομοθετήσει το πλαίσιο παραχωρήσεων και υποχρεώσεων που θα δεχθεί να επιβάλει σε συγκεκριμένη νησίδα της επικράτειας. Οι υποδομές μπορούν να είναι έτοιμες από διεθνείς εργολάβους σε λίγους μήνες. Το πολυπληθές, πολυεθνές υπαλληλικό προσωπικό ήδη εκπαιδεύεται για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες και θα πρέπει να διευρυνθεί.
Μιχαλης Μοσχος
Χίος