Κύριε διευθυντά
Με την ευκαιρία της νωπής πρότασης του αρχηγού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 140.5 του Κανονισμού της, για εκλογή ως Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ) της προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Αικατερίνης Σακελλαροπούλου (μετά τον, επίσης πρόεδρο του ΣτΕ, πρώτο ΠτΔ της μεταπολίτευσης Μιχ. Στασινόπουλο), επανελήφθησαν εν συνολική συγχορδία οι χιλιοειπωμένες κοινοτοπίες περί ισότητος των φύλων.
Εν αρχή ανεσύρθησαν οι κατηγορίες κατά του πρωθυπουργού για τη μειωμένη εκπροσώπηση του «ασθενούς» φύλου στην κυβέρνηση της Ν.Δ. Παραβλέπεται ότι η κατά νόμον (αμφιβόλου συνταγματικότητος) ποσόστωση του 40% των γυναικών υποψηφίων (120) απέδωσε την εκλογή 62 (20,66%) βουλευτών (½ της ποσόστωσης). Επί 158 βουλευτών της Ν.Δ., στην κυβέρνηση μετέχουν 5 γυναίκες (21,47%). Συνεπώς οι εκλογείς αγνόησαν την ποσόστωση, όχι ο πρωθυπουργός, ο οποίος υπερέβη το ποσοστό των ψήφων.
Η παντί σθένει επιδίωξη της «εξίσωσης» των φύλων έχει οδηγήσει σε παράλογα αποτελέσματα/συμπτώματα. Π.χ. η πρόσληψις του επωνύμου του συζύγου εθεωρήθη μειωτική, ενώ η υποχρεωτική διατήρησις του επωνύμου του πατρός ανέδειξε την εξίσωση των φύλων. Διατυπώνονται παράπονα (κατά τίνος;) για τη μειωμένη παρουσία γυναικών σε διευθυντικές θέσεις του ιδιωτικού τομέα της επιχειρηματικότητας. Δηλαδή δεν γίνεται επιλογή με βάση το συμφέρον και το κέρδος, αλλά τη «σεξιστική» προκατάληψη. Ο παραλογισμός είναι οδυνηρά (για τις γυναίκες) κραυγαλέος στον αθλητισμό. Βαθμηδόν δεν έχει μείνει άθλημα/αγώνισμα που να αποτελεί αποκλειστικά ανδρικό προνόμιο. Οι γυναίκες απολαμβάνουν πλέον (ερασιτεχνικώς και επαγγελματικώς) το ποδόσφαιρο, την πάλη, την πυγμαχία, το κατς. Στον στίβο αγωνίζονται πλέον σε όλες τις αποστάσεις (και στον Μαραθώνιο) και τις ρίψεις, αφού μετέχουν και στη σφυροβολία.
Τα φύλα είναι (και πρέπει να είναι) ίσα ενώπιον του νόμου (άρθρο 4.1 του Συντάγματος, αλλά τα φύλα δεν είναι – και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως) όμοια.
Η νέα ΠτΔ, στην πρώτη της αντίδραση μετά τη γνωστοποίηση της σχετικής πρότασης, εδήλωσε ότι η επιλογή της τιμά τη Δικαιοσύνη (την οποία έχει πανθομολογουμένως υπηρετήσει ευόρκως) και το φύλο της. Στην τρέχουσα συγκυρία θα ήθελα να ελπίσω για την πρώτη ότι η τραγικά –και επικίνδυνα– χειμαζομένη Δικαιοσύνη θα θελήσει να ανταποκριθεί στην τιμή αυτή και θα προσπαθήσει να εξέλθει από την καθόλου αξιοζήλευτη θέση στην οποία –δυστυχώς– τη βλέπομε να έχει περιπέσει.
Κωστας Γ. Μπονιφατσης