Κύριε διευθυντά
Η πανδημία του κορωνοϊού μάς δίχασε και ανέδειξε ξανά το βαθύτατο πρόβλημα της έλλειψης παιδείας. Θεωρώ πως οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν ως επί το πλείστον ακραίες. Από τη μια, ο αδικαιολόγητος πανικός που –παρά τις διαβεβαιώσεις των ειδικών– ωθεί τους ανθρώπους να τρέξουν να προμηθευτούν όλα εκείνα που οι ίδιοι θεωρούν αναγκαία, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε είδη που χρειάζονται ευπαθείς ομάδες. Από την άλλη, παρατηρούμε μια αδικαιολόγητη αδιαφορία και ως έναν βαθμό προκλητικότητα σε ένα μείζον ζήτημα για τη δημόσια υγεία, από ομάδες πληθυσμού που δεν θέλουν να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να αποδοθούν στην έλλειψη κριτικής σκέψης, αποτέλεσμα της κρίσης στη δημόσια παιδεία εδώ και δεκαετίες.
Οι ειδικοί καλούνται να πράξουν το καθήκον τους και να πείσουν τις δύο αυτές πληθυσμιακές ομάδες να συμπεριφερθούν όπως αρμόζει. Σκοντάφτουν όμως στη «σιγουριά», στην «παντογνωσία» και στην υπερβολή του μέσου Ελληνα.
Σε κάθε περίπτωση, η παιδεία είναι το κλειδί σε αυτό και σε άλλα θέματα και θα πρέπει η πολιτεία να δώσει επιτέλους τη δέουσα προσοχή, ώστε σε μια άλλη μελλοντική επιδημία / πανδημία να μετρήσουμε όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα.
Μαυροπουλος Παρασκευας, Φοιτητής Ιατρικής ΑΠΘ