Κύριε διευθυντά
Παίρνοντας αφορμή από το άρθρο του Σαββάτου 14.3.2020 του πάντα οξυδερκούς συνεργάτη σας Τάκη Θεοδωρόπουλου, ακόμα και σήμερα αν θέλει κάποιος να ξεχάσει όλες τις αστοχίες και όλα εκείνα που παρ’ ολίγον να μας κοστίσουν την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τον καταποντισμό μας στον ζόφο, οι προκλητικές όσο και ασυνείδητες δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και σε κάνουν να διερωτάσαι αν αυτοί οι άνθρωποι με την υποτιθέμενη υπευθυνότητα μιας ορθής αντιπολίτευσης έχουν κατ’ ελάχιστο διδαχθεί από τα σφάλματα του πρόσφατου παρελθόντος.
Αυτό ακριβώς είναι που χαρακτηρίζει τις δύο παρατάξεις. Η μία, ύστερα από τραγικές αστοχίες και παλινωδίες, που ευτυχώς δεν απέβησαν μοιραίες, δεν έχει κατανοήσει τίποτε και συνεχίζει να πορεύεται με την ίδια καιροσκοπική τακτική και τη φθηνή συνθηματολογία. Η άλλη, με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης της απέναντι των δύσκολων καταστάσεων, έστω και αν λαθεύει (μεταναστευτικό) συνειδητοποιεί άμεσα το λάθος, διδάσκεται και με σύντονες ενέργειες που χαρακτηρίζονται από αμεσότητα και υπευθυνότητα προσπαθεί να θεραπεύσει. Ασφαλώς, η ειδοποιός διαφορά μεταξύ τους (εκτός της ιδεολογίας) είναι και η χαώδης απόσταση της ποιότητας του στελεχικού δυναμικού της παρούσας κυβέρνησης από την προηγούμενη, που της δίνει τη δυνατότητα να εντοπίζει και να προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Θεωρώ ότι αυτό είναι και το σπουδαιότερο σε μία κυβέρνηση, το οποίο όμως απαιτεί ανθρώπους ικανούς, σοβαρούς με απόλυτη γνώση του αντικειμένου τους και όχι τυχάρπαστους καιροσκόπους. Επειτα από χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι habemus όχι Papam, αλλά πρωθυπουργό.
Χρηστος Λαμπροπουλος, Πολιτικός Μηχανικός