Κύριε διευθυντά
Μετά την κατάρρευση του στρατιωτικού κινήματος της 1ης Μαρτίου 1935, επακολούθησαν, ως γνωστόν, δίκες. Στη δίκη για τους πολιτικούς αρχηγούς (Βενιζέλου, Παπαναστασίου κ.λπ.) εξετάσθηκε μάρτυρας και ο Ιωάννης Μεταξάς. Είπε, μεταξύ των άλλων, απευθυνόμενος στο Στρατοδικείο: «…Επρεπε να ζητήσετε όλοι την εξαίρεσίν σας, διότι είσθε αντίδικοι των κατηγορουμένων και, συνεπώς, μη δυνάμενοι να τους δικάσετε … Εάν επεκράτει το κίνημα, θα ήτο αυτό το Κράτος και σεις και εγώ θα είμαστε στη θέση των κατηγορουμένων…». Στην αγόρευσή του ο κυβερνητικός επίτροπος αντέκρουσε το σημείο αυτό, λέγοντας «Αν παραδεχθούμε την θεωρίαν ταύτην, τότε θα έπρεπε να φέρωμεν ξένους δικαστάς».
Το παραπάνω περιστατικό μού θύμισαν τα άρθρα του συνεργάτη σας κ. Πάσχου Μανδραβέλη (12 και 13 Δεκ. 2017) και οι επιστολές των κ. Λουκά Λυμπερόπουλου, επιτίμου αρεοπαγίτου, και Τάκη Λαζαρίδη (22 Δεκ. 2017).
Στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος ας προβλεφθεί διάταξη που να ρυθμίζει το προκείμενο θέμα, ώστε οι δικαστές να μην είναι «κρίνοντες και κρινόμενοι» και να σκανδαλίζουν τους νοσταλγούς της λαϊκής δικαιοσύνης.
Βασίλειος Μαλαινος, Αγρίνιο