Κύριε διευθυντά
Διαβάζοντας την εφημερίδα σας θέλησα να σας στείλω ένα κείμενό μου εμπνευσμένο από το ποίημα του Κ. Π. Καβάφη «Ιθάκη».
Η Ιθάκη είναι ένας προορισμός. Η Ιθάκη είναι ο μόνος σου προορισμός, επειδή έχεις ένα στόχο. Ολοι οι άνθρωποι έχουν στόχους. Αλλά τώρα που το σκέφτεσαι, είναι ο προορισμός το πιο σημαντικό; Είναι ο στόχος το μόνο, για το οποίο αξίζει να αδημονείς γι’ αυτόν; Οταν ξεκινάς το ταξίδι σου σχεδιάζεις τα πάντα, και την παραμικρή λεπτομέρεια. Αλλά μερικές φορές ξεχνάς ότι δεν θα είναι εύκολο. Ξεχνάς ότι δεν είσαι τόσο σίγουρος για τον εαυτό σου και ότι θα υπάρχουν δυσκολίες. Δεν μπορείς να τις αποφύγεις. Δεν έχει νόημα να πιστεύεις πως δεν θα είναι εκεί, πως δεν θα σε περιμένουν, πως δεν θα έχουν παρατάξει τον στόλο τους για μάχη. Το μόνο που μπορείς εσύ να κάνεις είναι να είσαι έτοιμος. Να είσαι προετοιμασμένος για μια ναυμαχία μέσα στα κύματα.
Το ταξίδι θα είναι και χαρούμενο. Θα βλέπεις τον ήλιο να ανατέλλει και να δύει από το κατάστρωμα του πλοίου σου. Θα βρίσκεις νέα λιμάνια και θα γνωρίζεις νέους ανθρώπους, και νέες πόλεις, και νέα πλούτη, και νέους τρόπους ζωής. Οι άνθρωποι που θα συναντάς θα σου διδάξουν τους τρόπους τους. Θα σου δείξουν θαύματα. Θα σε κάνουν να σκεφτείς, και να νιώσεις και να πιστέψεις.
Και μετά απ’ όλα αυτά, θα φτάσεις επιτέλους στην Ιθάκη. Θα τη δεις. Αλλά δεν ξέρεις πόσο μεγαλοπρεπής θα είναι. Μπορεί να είναι εκθαμβωτική. Μπορεί να είναι και απογοητευτική. Οπότε μπορεί να εντυπωσιαστείς, μπορεί και όχι. Ε και; Τι άλλο θέλεις; Εχεις όσα κέρδισες στο ταξίδι. Εχεις σοφία και γνώση. Εχεις επιτέλους καταλάβει ποιος ήταν ο στόχος. Εχεις καταλάβει τι ήθελες και ποιος ήσουν. Εχεις καταλάβει το ποιος είσαι τώρα! Η Ιθάκη δεν έχει καμία σημασία. Το τι ήθελες ήταν το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Το ταξίδι είναι ο στόχος.
Μυρτω Ευστρατιου, Μαθήτρια Γ΄ Γυμνασίου