Κύριε διευθυντά
Εξαιρετικά επίκαιρο το δημοσίευμα του Νίκου Βατόπουλου, Ιστορική επέτειος 100 ετών. Διάλογος του χθες και του σήμερα στο οθωμανικό τζαμί Τζισδαράκη («Η Καθημερινή», 12/12/’18), αναφερόμενο στο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού –εκατό χρόνια από την ίδρυσή του–, που στεγάζεται στο τζαμί Τζισδαράκη στο Μοναστηράκι (οδός Αρεως)· το τζαμί, Κουρσουνού Τζαμί (=μολυβδοσκέπαστο), κτίσθηκε το 1759 στην περιοχή του Κάτω Παζαριού ή Κάτω Σιντριβανιού, από τον Τούρκο βοεβόδα (=διοικητή) Μουσταφά Αγά Τζισδαράκη, με υλικό από αρχαία μέλη, όπως ένα κίονα του ναού του Ολυμπίου Διός, μετατρέποντάς τον σε ασβέστη.
Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το 1830, χρησιμοποιήθηκε, κατά καιρούς, ως χώρος εξάσκησης των στρατιωτικών μουσικών, φυλακή και αποθήκη, και, αργότερα, ως Μουσείο, αναστηλωμένο από τον αείμνηστο ακαδημαϊκό Αναστάσιο Ορλάνδο.
Συμπληρωματικά, θα ήθελα να προσθέσω ότι το Μουσείο είχε αρχικά την ονομασία Μουσείο Ελληνικών Χειροτεχνημάτων, ιδρυθέν με Β.Δ. το 1918, αλλά ο ποιητής Γ. Δροσίνης θεωρούσε ότι με αυτόν τον τίτλο η αποστολή του ήταν περιορισμένη και πρότεινε τη μετονομασία του σε Εθνικόν Μουσείον των Κοσμητικών Τεχνών, έχοντας υπόψη του τις πρόσφατες εντυπώσεις από το παρισινό Μουσείο, Musée du Arts Décoratifs. Ο Δροσίνης διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου και διοργανωτής του, όπως πληροφορούμαστε από τη διδακτορική διατριβή της Μάγδας Μαλακτάρη-Παπακώστα, «Ο Γεώργιος Δροσίνης πέραν της λογοτεχνίας», Αθήναι 2006, σσ. 258-259. Παράλληλα, στην εκδήλωση του ΜΝΕΠ, στις 16/12/’18, με διευθύντρια την Ελενα Μελίδη, μεταξύ των ομιλητών/τριών η κ. Παπακώστα εισηγήθηκε το θέμα, «Ο Γεώργιος Δροσίνης ιδρυτής του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού και το αποτύπωμά του στον πολιτισμό μας», ενώ, εκ μέρους του Συλλόγου «Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη», χαιρετισμό απηύθυνε η πρόεδρος Ελένη Βαχάρη. Στη θέση του διευθυντή ο Δροσίνης παρέμεινε έως το 1926, οπότε και αποχώρησε οριστικά από τη δημόσια υπηρεσία, προκειμένου να ασχοληθεί με την οργάνωση της Ακαδημίας Αθηνών, η οποία ιδρύθηκε από τον υπουργό Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως (Παιδείας) Δημ. Αιγινήτη.
Ο ποιητής αναφέρει στα Σκόρπια Φύλλα της Ζωής μου. Απαντα, Ι. Ζ΄ σσ. 701-705 ότι «ελοξοδρόμησα από το Τμήμα των Γραμμάτων και Καλών Τεχνών στο Εθνικόν Μουσείον των Κοσμητικών Τεχνών – από το Γραφείον του Υπουργού στο Τζαμί – από Τμηματάρχης έγινα… Χότζας».
Στο Μουσείο, «που αγάπησε και πόνεσε σαν υστερνό παιδί του», ο Δροσίνης έζησε «ώρες ολόκληρες,… χρονιάρες μέρες και καθημερινές, κατάμονος, με κλειδωμένη την πόρτα, αφήνοντας πίσω τη σύγχρονη ζωή και γυρίζοντας σαν οδοιπόρος του χρόνου, αιώνες πίσω και σαν ταξιδιώτης των τόπων από παλάτια σε καλύβια και από μοναστήρια σε κλέφτικα λημέρια».
Αποχαιρετώντας οριστικά το Μουσείο άφησε τη διεύθυνση στη φωτισμένη επιστήμονα Αννα Αποστολάκη.
Αναστασιος Αγγ. Στεφος, δ.φ., Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος