Κύριε διευθυντά
Αναφέρομαι στην επιστολή του κ. Αντώνη Ν. Βενέτη, που δημοσιεύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2019 στη φιλόξενη στήλη της «Καθημερινής» «Γράμματα αναγνωστών», με τίτλο «Τα αποτυπώματα μιας αδελφοκτονίας». Θέλω να συγχαρώ διπλά τον συντάκτη της επιστολής, για τις ωραίες επιστολές που μας δίνει συχνά την ευκαιρία να διαβάζουμε και για το θάρρος να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Ομολογώ ότι επιχείρησα να τον συγχαρώ ακόμη μια φορά δημοσίως, στέλνοντας σε εσάς την από 10ης Ιουλίου 2018 επιστολή μου, με τίτλο «Οι πληγές που αρνούνται να κλείσουν». Η επιστολή αυτή δεν δημοσιεύθηκε.
Ο τίτλος του θέματος της επιστολής του κ. Βενέτη, που αποτέλεσε το ερέθισμα για τη δική μου επιστολή, ήταν: «Οταν διαλύεται η ομίχλη της μνήμης» και είχε δημοσιευθεί την 7η Ιουλίου 2018. Ο κ. Βενέτης και τότε και τώρα, με την πρόσφατη επιστολή του εξιστορεί, χωρίς φόβο και πάθος, τα γεγονότα υπηρετώντας την αλήθεια.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι το τεράστιο λάθος να μη λέμε την αλήθεια, να την αποσιωπούμε αποφεύγοντάς την, με πρόσχημα ίσως τη μη αναμόχλευση παθών, αποτέλεσε και αποτελεί ιδιαίτερα σήμερα, επαναλαμβάνω, τραγικό και ολέθριο σφάλμα. Οταν τα γεγονότα αλλοιώνονται, για μας τουλάχιστον που τα ζήσαμε, είναι λάθος, είναι ολιγωρία να μην τα διορθώνεις λέγοντας την αλήθεια. Διαφορετικά αφήνεις τον άλλον ασύδοτο να παραπληροφορεί.
Ελπίζω ο νεαρός κύριος πρωθυπουργός να έχει καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση για τα γεγονότα μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, περί οικειοθελούς καταφυγής προσφύγων στις «Λαϊκές Δημοκρατίες», που ανέφερε πρόσφατα στη Βουλή. Μια δικαιολογία είναι ότι δεν τα έχει ζήσει.
Η επιστολή του κ. Βενέτη, που τα έζησε, είναι διαφωτιστική.
Τελικά, η σωστή ενημέρωση του κ. πρωθυπουργού είναι ένας τρόπος να αποφεύγει την, εκ των υστέρων, δυσχερή θέση να διορθώνει επικαλούμενος αυταπάτες.
Ανεστης Διακοδημητρης, Κηφισιά