Κύριε διευθυντά
Μετά τις πρόσφατες αλλοπρόσαλλες δηλώσεις του προέδρου Τραμπ σχετικά με τον πόλεμο που ξεκίνησε ο Ερντογάν στη Συρία, με απώτερο σκοπό την εξόντωση των Κούρδων (πάγια τακτική των Τούρκων) που ζουν στα σύνορα Τουρκίας, Συρίας, και τη χλιαρή, εκτός της Γαλλίας, αντίδραση των ΗΠΑ και της Ε.Ε., δείχνοντας σε τι λανθασμένο δρόμο μας οδηγούν οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων, αδιαφορώντας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αληθινές δημοκρατικές αρχές, θα ήθελα να αναφέρω ένα απόσπασμα από τον λόγο του αείμνηστου, και ιστορικού προέδρου των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, που στις 22 Νοεμβρίου 1963, δηλαδή πριν από 56 χρόνια, δολοφονήθηκε στο Ντάλας του Τέξας.
«…Οσο κοντά κι αν φαίνεται καμιά φορά πως βρισκόμαστε στη σκοτεινή εκείνη και τελειωτική άβυσσο, κανένας ειρηνιστής και φιλελεύθερος άνθρωπος δεν πρέπει να απελπίζεται. Γιατί δεν στέκεται μοναχός. Αν όλοι μπορέσωμε να αντέξωμε, αν μπορέσωμε σε κάθε χώρα και σε κάθε θέση που κατέχουμε να κοιτάξωμε πέρα από τις δικές μας ακτές και τις δικές μας φιλοδοξίες, τότε σίγουρα θα ανατείλει η ημέρα στην οποία οι δυνατοί θα είναι δίκαιοι και οι αδύνατοι ασφαλισμένοι και ειρήνη μόνιμη. Ποτέ τα έθνη του κόσμου δεν είχαν τόσο πολλά να χάσουν ή τόσο πολλά να κερδίσουν. Μαζί θα σώσωμε τον πλανήτη μας ή μαζί θα χαθούμε στις φλόγες του. Να τον σώσωμε μπορούμε και να τον σώσωμε πρέπει, γιατί τότε θα κερδίσωμε την αιώνια ευγνωμοσύνη της ανθρωπότητας και ως ειρηνοποιοί, την αιώνια ευλογία του Θεού. Αν δεν μπορέσωμε τώρα να δώσωμε ένα τέλος στις διαφορές μας, τουλάχιστον μπορούμε να βοηθήσωμε να γίνη ο κόσμος ασφαλής παρ’ όλες τις διαφορές αντιλήψεων των κατοίκων του. Γιατί σε τελευταία ανάλυση, το πιο βασικό γνώρισμα είναι πως όλοι κατοικούμε αυτόν τον πλανήτη. Ολοι αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Ολοι έχουμε το δικαίωμα στη ζωή. Ολοι ενδιαφερόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας, και να μην ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε θνητοί. Ας απομακρυνθούμε αν μπορέσωμε, από τις σκιές του πολέμου και ας αναζητήσωμε τον δρόμο της ειρήνης. Και αν η πορεία αυτή είναι χίλια μίλια ή περισσότερα, ας γράψει η Ιστορία πως εμείς, σε αυτήν εδώ τη χώρα, σε αυτήν την εποχή, κάναμε το πρώτο βήμα. Το κόστος της ελευθερίας είναι πάντοτε μεγάλο…».
Παναγιωτης Καραμανωλης, Αντιναύαρχος (ε.α.), Π. Φάληρο