Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της «Kαθημερινής» (11-06-2019) δημοσιεύθηκε επιστολή αναγνώστη, ο οποίος αναφερόμενος στην επαναληπτική εκλογή της Θεσσαλονίκης, της 18ης Ιανουαρίου 1953, σημειώνει, μεταξύ των άλλων, και τα εξής:
«Υποψήφιοι ήταν η Ελένη Σκούρα του Ελληνικού Συναγερμού και μια γυναίκα από τα κεντρώα κόμματα».
Η άνευ λοιπών στοιχείων «μία γυναίκα» ήταν μια μεγάλη και ξεχωριστή Ελληνίδα. Η Βιργινία Ζάννα. Κόρη της Πηνελόπης Δέλτα, εγγονή του μεγάλου εθνικού ευεργέτη και πολιτικού Εμμανουήλ Μπενάκη, σύζυγος του πρωτεργάτη του κινήματος της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη το 1916, και έγκλειστου των Γερμανών στις φυλακές Αβέρωφ αρχικά, και σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Ιταλία, στη συνέχεια, Αλέξανδρου Ζάννα και, επίσης, γιαγιά του πρώην πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά.
Με αφορμή τα παραπάνω σημειώνω ότι η οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού, ήδη από την εποχή του προπάππου του, ιατρού Δημητρίου Ζάννα, πρωταγωνίστησε στην ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στον εθνικό κορμό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, η γελοία απόπειρα να χαρακτηριστεί ο ακραιφνών δημοκρατικών και φιλελεύθερων φρονημάτων Αντώνης Σαμαράς «ακροδεξιός», έχει αρχίσει ήδη από αρκετό χρόνο –βλ. κείμενο στην «ΑΥΓΗ», της 10-07-2012 του δημοσιογράφου Θ. Καρτερού– όπου αναφέρονται, επί λέξει, τα παρακάτω: «… Στις φυλακές της Ελλάδας ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες δεν είχε έστω μια θέση για Σαμαράδες… ». Επίσης, «… Μην τον παίρνετε πολύ στα σοβαρά (εννοεί τον πρ. πρωθυπουργό). Παιδί της αρείας φυλής των δεξιών είναι…».
Παραλείποντας την αναφορά στη θυσία της Πηνελόπης Δέλτα, και την εθνική δράση στα χρόνια της Κατοχής των γονέων του πρ. πρωθυπουργού, συνεκτιμώντας τη μεγάλη προσφορά του, που ως πρωθυπουργός κράτησε όρθια τη χώρα, μπορεί κανείς να επισημάνει ότι πράγματι ο Αντώνης Σαμαράς είναι άξιος συνεχιστής μιας μεγάλης δημοκρατικής οικογενειακής παράδοσης.
Ιωαννης Κ. Θεοδωροπουλος, Δικηγόρος