Ο Παπαδιαμάντης και ως μεταφραστής

Ο Παπαδιαμάντης και ως μεταφραστής

Κύριε διευθυντά

Σε επιστολή του (Σάββατο, 25/4/20) αναγνώστης σας χαρακτηρίζει τη μετάφραση του «Εγκλημα και τιμωρία» «αναχρονιστική και μάλλον απαράδεκτη». Εν συνεχεία προτείνει τη μετάφραση του Παπαδιαμάντη σε «σύγχρονη» (!) γλώσσα. Πριν προχωρήσω θα ήθελα (δημόσια) να παρακαλέσω τον Τάκη Θεοδωρόπουλο να το σχολιάσει.

Οσον με αφορά, ως λάτρη της ελληνικής γλώσσας, συμβαίνει να θεωρώ αυτή τη, συγκεκριμένη, μετάφραση μία ευτυχή σύζευξη/σύμπτωση δύο κορυφαίων στιγμών της λογοτεχνίας. Οταν διάβασα τη μετάφραση του Παπαδιαμάντη έμεινα αποσβολωμένος από την ομορφιά και δεν χόρταινα να την ξαναδιαβάζω. «Εγραφα τότε το μυθιστόρημά μου “Βαρδιάνοι”, σε ρωσσικό στυλ του 19ου αι. Επρεπε να βρω τρόπο να αντιγράψω κάτι από το “Ε. και Τ.”. Ετσι στις σ’σ’ 417/9 αντέγραψα την περιγραφή της αυτοκτονίας του Σβιδριγαιλώφ – αναφέροντας βεβαίως την πηγή.

Η μεγαλοφυΐα του Ντοστογιέφσκυ κατορθώνει να μας προϊδεάσει ότι ο Σ. πρόκειται να αυτοκτονήσει χωρίς να το αναφέρει. “…είδε ασχημότατον σκύλον όστις διέσχιζε το πεζοδρόμιον έχων την ουράν υπό την κοιλίαν”. Μέχρι το πάτημα της σκανδάλης…».

Ακόμη δεν μπορούσα να ησυχάσω υπό το κράτος τόσης τέχνης ώστε σε ένα δείπνο, για μερικούς φίλους, τους εδιάβασα αυτές τις σελίδες ως δώρο! Ανάλογη εντύπωση μου έκανε μία σελίδα από τη «Γλυκοφιλούσα» του Παπαδιαμάντη –από τη σχολιασμένη ανθολογία «Εν λόγω ελληνικώ» του Μιχάλη Κοπιδάκη– όπου ο Π. περιγράφει έναν ταύρο σε ένα λιβάδι, υπό βροχή, και μέτρησα τριάντα επίθετα σε μία σελίδα! Ο Θεός σώζοι την ελληνική με έργα από μεταφράσεις του Παπαδιαμάντη!

Τηλέμαχος Μαρατος

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή