Κύριε διευθυντά
Οι πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με την ουτοπία της «Μεγάλης Ιδέας» για εθνικοθρησκευτικές ιδεοληψίες, ήταν καταστροφικές και για τις δύο χώρες, όπως αναγνωρίστηκε αμφίπλευρα το 1930. Οταν συζητήθηκε στα Κοινοβούλια της Ελλάδας και της Τουρκίας η κύρωση της μεταξύ τους συμφωνίας σχετικά με την εφαρμογή της σύμβασης της Λωζάννης περί ανταλλαγής των ελληνοτουρκικών πληθυσμών, είπε μεταξύ άλλων ο Ελευθέριος Βενιζέλος (17. 6. 1930): »…Η ευθύνη βαρύνει και τας δύο Κυβερνήσεις. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένα συμφέρον να σταθμίσωμεν τας ευθύνας αυτάς, διά να ίδωμεν ποίον βαρύνουν περισσότερον. Θα ήτο άλλως τε δύσκολον ίσως να εύρει κανείς ποίος ευθύνεται περισσότερον. Εκείνο όμως το οποίον είναι βέβαιον είναι τούτο, ότι την σύμβασιν περί ανταλλαγής παρεβιάσαμεν πρώτοι ημείς, οι οποίοι, διότι είχομεν το μεγαλύτερο συμφέρον όπως εκτελεσθή η σύμβασις αυτή, είμεθα διά τούτο περισσότερον αδικαιολόγητοι… »! Και ο Μουσταφά Κεμάλ (γνωστός ως «Ατατούρκ» = πατέρας των Τούρκων): «… Βοήθησα τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι η Τουρκία, με το περιορισμένο ανθρώπινο δυναμικό που ήταν διαθέσιμο, δεν μπορούσε να τεθεί στη διάθεση του Χαλίφη, προκειμένου αυτός να εκπληρώσει την αποστολή, η οποία του είχε εμπιστευθή, δηλαδή την ίδρυση ενός κράτους, που να περικλείει το σύνολο του ισλαμικού κόσμου. Για αιώνες το έθνος μας ζούσε υπό την επιρροή αυτών των λανθασμένων ιδεών, και ορίστε ποιο ήταν το αποτέλεσμα! Χάσαμε παντού εκατομμύρια άντρες…»!
Ομως, όπως αποδεικνύεται, ορισμένοι λαοί δεν διδάσκονται σωστά από την Ιστορία τους. Και τούτο γιατί αρέσκονται να τη γράφουν στα μέτρα τους. Το ερώτημα είναι αν αντέχουμε την αλήθεια!
Γρηγορης Γ. Βαρελας, Οικονομολόγος, απόφοιτος Ινστιτούτου ΕDI της World Bank, Θρακομακεδόνες Αττικής