Κύριε διευθυντά
Αγοράζοντας κάθε πρωί την «Καθημερινή» (εδώ και κάποιες δεκαετίες), τα τελευταία χρόνια η πρώτη ματιά πέφτει στον κύριο τίτλο της πρώτης σελίδος και μετά, ασυναίσθητα, γυρίζω στην τελευταία σελίδα, για να απολαύσω τη γελοιογραφία του ταλαντούχου και ευρηματικού Δημ. Χαντζόπουλου. Αυτά μέχρι πριν από κάποιους μήνες, γιατί το τελευταίο διάστημα, ελάχιστες γελοιογραφίες… καταλαβαίνω. Κινούνται σε άλλο επίπεδο. Απευθύνονται σε πολύ νοήμονες.
Η μόρφωσή μου είναι ανωτάτης εκπαίδευσης και είμαι μέσα στην επικαιρότητα, αφού… ξεκοκαλίζω την «Καθημερινή» κάθε μέρα. Και δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοεί… ο ποιητής. Μήπως πρέπει να κατεβάσει… στροφές;
Μου θυμίζει τον Πικάσο, που ξεκίνησε με ωραίους ζωγραφικούς πίνακες, που καταλάβαινες, και στο τέλος στα έργα του, άλλα έβλεπες, άλλα καταλάβαινες και άλλα εννοούσε.
Γιαν. Ζουρνατζης