Κύριε διευθυντά
Ονομάζομαι Γεώργιος Αρβανίτης. Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1937. Μετά τον στρατό πήγα στη Σαντορίνη το 1962. Οι ρίζες μου ήταν από εκεί. Παντρεύτηκα και έμεινα εκεί. Ημουν επαγγελματίας επιπλοποιός. Ομως δουλειά σαν μάστορας δεν έβρισκα. Εν τω μεταξύ η Νομαρχία Σύρου έδωσε τρεις άδειες για ταξί από τις οποίες πήρα μία. Και πάλι το μεροκάματο έβγαινε δύσκολα, διότι οι άνθρωποι περισσότερο μετακινούντο με γαϊδουράκια… Στη συνέχεια έγινε το ελικοδρόμιο και ακολούθησε η κατασκευή του αεροδρομίου με συνεργεία της ΜΟΜΑ. Ετσι άρχισε σταδιακά η ανάπτυξη της Σαντορίνης. Ως ταξιτζής μπήκα δυναμικά στην καθημερινή ζωή του νησιού και ανάμεσα σε άλλους γνώρισα τον μεγάλο αρχαιολόγο αείμνηστο Σπύρο Μαρινάτο, ο οποίος για τις μετακινήσεις του με είχε από κοντά μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο μεγάλος αυτός ευεργέτης της Σαντορίνης άφησε την τελευταία του πνοή στα 67 του χρόνια, πέφτοντας από ατύχημα μέσα στην ανασκαφή…
Ο αείμνηστος Μαρινάτος από μελέτες αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και σύγχρονων ξένων αρχαιολόγων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στα σπλάχνα της θηραϊκής γης του Ακρωτηρίου υπάρχει αρχαιότατος οικισμός. Αμέσως οργάνωσε τα πρώτα εργατικά συνεργεία της ανασκαφής και, ω του θαύματος, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως τα πρώτα ευρήματα της καταπλακωμένης από την ηφαιστειακή τέφρα αρχαίας πολιτείας… Από εκείνη τη στιγμή εσήμανε η άνοδος για το μέλλον της Σαντορίνης. Με επιστημονικά συνέδρια εντός και εκτός Ελλάδος, ο ακούραστος Μαρινάτος εκέντρισε το ενδιαφέρον ειδικών από ξένα πανεπιστήμια και έκτοτε η Σαντορίνη έγινε γνωστή παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να ελκύει το ενδιαφέρον πολυάριθμων επισκεπτών χειμώνα – καλοκαίρι. Ομως, η επιστολή μου δεν αφορά μόνο τα αρχαία της Σαντορίνης. Αφορά επίσης και την προστασία της υγείας των εκατοντάδων χιλιάδων επισκεπτών Ελλήνων και ξένων.
Με ιδιωτική πρωτοβουλία η Σαντορίνη απέκτησε εσχάτως ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο, που θεωρείται το καλύτερο στον νομό των Κυκλάδων. Η στελέχωσή του σε ιατρικό προσωπικό έδωσε στην αρχή ανακούφιση σε όλους μας. Ομως η χαρά μας ήταν προσωρινή, διότι οι ιατροί ο ένας μετά τον άλλο αποχώρησαν, μη μπορώντας να εξασφαλίσουν στέγη πληρώνοντας ενοίκιο κατοικίας από τους πενιχρούς μισθούς των. Εμπρός σε αυτό το αδιέξοδο καλούμε το υπουργείο Πολιτισμού και κάθε άλλον κρατικό φορέα να σκύψουν σοβαρά στο πρόβλημα λειτουργίας του νοσοκομείου και να ενισχύσουν οικονομικά το θέμα στέγασης του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του νοσοκομείου. Είναι γνωστόν ότι το υπουργείο Πολιτισμού εισπράττει μεγάλα ποσά από τα εισιτήρια εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο. Το εισιτήριο από 6 ευρώ έγινε 12 και προβλέπεται αύξησή του προσεχώς. Είναι υποχρέωση της πολιτείας και των τοπικών αρχών να δώσουν λύση στο φλέγον αυτό πρόβλημα που αφορά την προστασία της υγείας πολλών χιλιάδων ανθρώπων που κατακλύζουν το νησί μας…
Πριν κλείσω την επιστολή μου καταθέτω την πρόταση αξιοποίησης του υπάρχοντος Ξενώνα που ανήκει στον αρχαιολογικό χώρο. Αφού γίνουν οι απαραίτητες ελάχιστες επισκευαστικές βελτιώσεις, να παραχωρηθεί έναντι συμβολικού ενοικίου στους ιατρούς του νοσοκομείου, έως ότου ο δήμος δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές στέγασης του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού για το παρόν και το μέλλον.
Γεωργιος Αντ. Αρβανιτης, (Κόκκινος)