Αγιος Εύπλους εκεί, στου λιμανιού την άκρη

Αγιος Εύπλους εκεί, στου λιμανιού την άκρη

Κύριε διευθυντά

Ο Αγιος Εύπλους στη Θράκη. Τα δύο ομώνυμα εκκλησάκια στην Αλεξανδρούπολη και στην Αίνο της Ανατολικής Θράκης.

Τα τελευταία χρόνια ο επισκέπτης που είχε την τύχη να περάσει από την παραλία της όμορφης Αλεξανδρούπολης, θα πρόσεξε ένα τερπνό παρεκκλήσιο που βρίσκεται εκεί, στου…λιμανιού την άκρη. Είναι αφιερωμένο στον Αγιο Εύπλου, ο οποίος έζησε και μαρτύρησε στην Κατάνη της Σικελίας επί Διοκλητιανού, ενώ η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία μας στις 11 Αυγούστου. Η κατασκευή του συγκεκριμένου ναΐσκου έλαβε χώρα το 1998, όμως οι ρίζες της σχετικής ιστορίας φθάνουν πολύ βαθύτερα στον χρόνο αλλά και στις καρδιές των Θρακιωτών…

Στις ακτές της Ανατολικής Θράκης, πλησίον των εκβολών του ποταμού Εβρου, βρίσκεται η προομηρική πόλη της Αίνου, η οποία έχει συνδέσει την ύπαρξή της με τη ναυτοσύνη. Από αρχαιοτάτων χρόνων, αυτή η θρακοπελάγια νύμφη αποτέλεσε γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ της Θράκης και των πόλεων στα μικρασιατικά παράλια του Αιγαίου, στην Προποντίδα και στον Εύξεινο Πόντο. Το 1821, τον καιρό του μεγάλου εθνικού ξεσηκωμού οι Αινίτες πολέμησαν ηρωικά στο πλευρό των λοιπών αλύτρωτων αδελφών Ελλήνων, καταβάλλοντας υψηλό φόρο αίματος.

Εδώ και δέκα αιώνες, στη συνοικία του Κάτω Μαχαλά της Αίνου προβάλλει ο παλιός ναΐσκος του Αγίου Εύπλου, τον οποίο οι ευσεβείς και φιλακόλουθοι ντόπιοι θεωρούσαν προστάτη των ναυτικών. Από καθαρά τεχνικής άποψης, ο ρυθμός του εν λόγω βυζαντινού παρεκκλησίου είναι σταυροειδής μετά τρούλου, ενώ θεωρείται ιδιόμορφο το μεγάλο ύψος του τρουλίσκου του. Υπογραμμίζεται ότι οι τουρκικές αρχές συντηρούν τακτικά το ναΰδριο του «Αγιανόπλου» καθότι το έχουν μετατρέψει σε τουρμπέ (μνήμα οθωμανικό) του καπουδάν πασά («ναυάρχου») Has Yunus Bey. Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι το συγκεκριμένο γραφικό εκκλησάκι είναι ο μοναδικός Ορθόδοξος Ναός στην ευρύτερη περιοχή που παραμένει ως έχει, ενώ από τους υπόλοιπους δεν υπάρχουν πια παρά μόνον χαλάσματα.

Τέτοια λοιπόν μοίρα επεφύλαξε ο «άγνωστος γεωγράφος των πεπρωμένων» για αυτούς τους συνονόματους «δίδυμους πύργους» του πολύπαθου ακριτικού ελληνισμού. Θα στέκουν ένθεν κι ένθεν του Εβρου εκεί που αυτός γίνεται ένα με το Αιγαίο. Καθένας από τους δύο ποταμοφύλακες θα σιγοψιθυρίζει τους δικούς του πολλαπλούς συμβολισμούς σε εκείνους που μπορούν ακόμα να ακούσουν… Ο Εύπλους της Αίνου θα αποτελεί έναν «λώρο» που μας ενώνει με το ζωογόνο παρελθόν και την πλούσια τοπική ιστορία… Ο «Αλεξανδρουπολίτης» Εύπλους θα είναι ένας «μίτος» που θα μας οδηγεί με θύμηση, τόλμη και ασφάλεια προς το αβέβαιο μέλλον… Τέλος, στα εβρίτικα νερά θα συνεχίσουν να καθρεπτίζονται (δυσδιάκριτα) οι «Πενταδάκτυλοι» και τα «Κιμιντένια», που ορθώνονται μέσα στην καρδιά κάθε ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου…

Ιωαννης Μ. Μιχαλακοπουλος, Κυψέλη

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή