Κύριε διευθυντά
Συμπληρώνονται εφέτος 155 χρόνια από ένα, δυστυχώς λησμονημένο, θλιβερό γεγονός. Τον Ιούνιο του 1863 οι Ελληνες και πάλι επεδόθησαν στο αγαπημένο τους «σπορ», αυτό του εμφυλίου σπαραγμού, ίσως του πιο παράξενου, ανόητου, και σύντομου. Δύο πολιτικοστρατιωτικές παρατάξεις χωρίς ιδεολογική αναφορά, οι «Πεδινοί» μαζί με αναρχικά στοιχεία και αρχηγό τον Δημ. Βούλγαρη, και οι «Ορεινοί» με ηγέτες τον Κων/νο Κανάρη, Δημ. Γρίβα, Π. Κορωναίο, άρχισαν στις 19/6 αιματηρές συμπλοκές στο κέντρο της Αθήνας. Δεκάδες οι νεκροί και μεταξύ αυτών ο γιος του Κων/νου Κανάρη, Αριστείδης, υπολοχαγός του πεζικού. Δραματικές ήσαν οι εκκλήσεις του διοικητού της Εθνικής Τραπέζης Γ. Σταύρου για τον κίνδυνο λεηλασίας. Δραματικά όμως ήσαν και τα τελεσίγραφα των ξένων δυνάμεων ότι εάν δεν σταματήσει ο εμφύλιος σπαραγμός υπήρχε κίνδυνος η μικρή τότε Ελλάδα να απολέσει την υπόληψη της Ευρώπης ακόμη και την ανεξαρτησίας της, καθώς και την προσάρτηση των Ιονίων Νήσων μαζί με τη ματαίωση της έλευσης του νεοεκλεγμένου βασιλιά Γεωργίου Α΄. Και να αναλογιστεί κάποιος ότι αυτά συνέβαιναν 8 μήνες μετά την έξωση του βασιλιά Οθωνα και τη διακήρυξη των πρωτεργατών αυτής ότι «…Τα δεινά της Πατρίδος τώρα έπαυσαν …». Το πρωί της 19/6 συγκαλείται η τότε Εθνοσυνέλευση εν μέσω συγκίνησης και νευρικότητος. Προτείνει ως λύση να αναλάβει την πρωθυπουργία ο πληρεξούσιος Σπετσών Διομήδης Κυριακός με μοναδικό σκοπό τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Και ο μεγάλος πολιτικός και νομικός, συνεπικουρούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Θεόφιλο, κατάφερε με ηρωικό και δραματικό τρόπο να τερματίσει τη σύρραξη, παραδίδοντας αμέσως μετά την πρωθυπουργία στον Μπενιζέλο Ρούφο (21/6/1863). Σε ανάμνηση της κατάπαυσης του εμφυλίου αυτού πολέμου έλαβε την ονομασία της η πλατεία Ομονοίας, ο δε ζωγράφος Σ. Χρηστίδης την έχει αποδώσει στον περίφημο πίνακά του. Θα ήταν όμως παράλειψη να μην αφιερώσω λίγα λόγια για τον ειρηνοποιό πρωθυπουργό των τριών ημερών. Ως άριστος νομικός διεδραμάτησε πρωταρχικό ρόλο στο σχέδιο του Συντάγματος του 1864, τέταρτου κατά σειρά, το οποίο όμως έφερε μεγάλες αλλαγές όπως καθιέρωση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία και ψήφο στους άνδρες με τη συμπλήρωση του 21ου έτους. Σε ένα σημείο της εισαγωγής ο Διομήδης Κυριακός σημειώνει «…Ποίον δε το εντεύθεν συμπέρασμα, ότι η Ελλάς έπαθε κατ’ εμέ, διότι ούτε εφηρμόσθησαν ακριβώς οι νόμοι, ούτε κατεβλήθη η δέουσα φροντίς εις εκλογήν των εναρωτέρων ως δημοσίων ή δημοτικών λειτουργών, ούτε ετιμωρήθησαν προσηκόντως οι πολιτικώς παρανομήσαντες, ούτε επροστατεύθη η αληθής ικανότης, η αχώριστος ούσα από της αρετής, και γενικώτερον, διότι δεν περιεστάλη εις το απολύτως αναγκαίον η κυβερνητική ανάμειξις και ενέργεια, ήτις, όσον ευρύνεται παρ’ ημίν, τοσούτον και εις πλείονας αυθαιρεσίας και καταχρήσεις επιτρέπεται. Κυριώταται πληγαί εξ ων επηρεάζεται πάσα η κατάστασις αυτής, είναι η εγερθείσα επί τους πολλούς όρεξις του ζην εκ των Δημοσίων και η ασθένεια του χαρακτήρος των πολιτικών αυτής ανδρών…». Λόγια τα οποία σήμερα ηχούν περισσότερον επίκαιρα από ένα μεγάλο τέκνο της νεότερης Ελλάδος, δυστυχώς λησμονημένο.
Ι. Κ. Γεωργιου, Καρδιολόγος