Κύριε διευθυντά
Με πρόσφατο νόμο του, τον 4530/30.3.2018, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών απαγόρευσε τις «γουρούνες». Πράγματι, ως ανοικτά τετράκυκλα, χαμηλού κυβισμού και ταχύτητας, με ρόδες πολύ χοντρές, είναι φτιαγμένα μόνο για ανώμαλους δρόμους. Είναι σαν κοντά τρακτέρ.
Με τροπολογία του ίδιου υπουργείου σε άσχετο νόμο, μόλις μετά 3,5 μήνες (7/2018), επετράπη ξανά στις «γουρούνες» να κυκλοφορούν οπουδήποτε. Σημειώνεται ότι, μέχρι να απαγορευτούν, οι «γουρούνες», δημοφιλείς στους τουρίστες, είχαν κατακλύσει πολλούς τουριστικούς προορισμούς. Συνδυάζουν παιχνίδι και αίσθηση σταθερότητας, σε σχέση με τα «παπάκια», όμως τα πολλά ατυχήματα αποδεικνύουν το αντίθετο. Πράγματι, με έναν απότομο ελιγμό, ανατρέπονται.
Είναι οι ελληνικοί δρόμοι κατάλληλοι για γουρούνες; Είναι γνωστό ότι είναι τόσο στενοί ώστε σχεδόν αφαιρέθηκαν τα πεζοδρόμια προς χάριν των αυτοκινήτων. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό μας. Σε όλη την Ευρώπη, κορεσμός, ατυχήματα, ρύπανση, θόρυβος και υποβάθμιση ποιότητας ζωής έχουν υποχρεώσει στην εφαρμογή πολιτικών εξοικονόμησης χώρου. Προωθείται η δημόσια συγκοινωνία, το ποδήλατο και το περπάτημα. Μειώνονται έτσι ατυχήματα, κορεσμός, ρύπανση…
Ενώ λοιπόν επενδύονται σημαντικά ποσά και 170 ελληνικές πόλεις αρχίζουν να εκπονούν στρατηγικές βιώσιμης κινητικότητας, συγχρόνως επιτρέπονται ξανά οι «γουρούνες». Αυτές, αντίθετα, καταναλώνουν υπερβολικό χώρο και ενέργεια και παράγουν δυσανάλογα μεγάλες ποσότητες ρύπων. Ολα αυτά χάριν παιδιάς, όμως με υψηλό ρίσκο. Γιατί το υπουργείο πήρε πίσω τον νόμο του; Οσο για τους επιχειρηματίες στον τουρισμό, πιστεύουν ότι με τις γουρούνες θα ενισχύσουν την ταυτότητα, την ιστορία και την κουλτούρα ενός τόπου και θα αυξήσουν τους επισκέπτες του;
Θανος Βλαστος, καθηγητής ΕΜΠ
Ευθυμιος Μπακογιαννης, Δρ ΕΜΠ