Για τον σπουδαίο «Γραικό του Παρισιού»

Για τον σπουδαίο «Γραικό του Παρισιού»

Κύριε διευθυντά

Ο Αδαμάντιος Κοραής (1748-1833), Σμυρναίος με χιώτικη καταγωγή, επιφανής διδάσκαλος του Γένους και εξέχουσα πνευματική μορφή του Ελληνισμού, έζησε στο Παρίσι, τας «Νέας Αθήνας», κατά την έκφρασή του, την εποχή του Διαφωτισμού και της Ελληνικής Επανάστασης, από το 1788 έως το τέλος της ζωής του. Ο τάφος του βρίσκεται στο κοιμητήριο του Montparnasse (όρος Παρνασσός), δίπλα στον τάφο του ελληνιστή φίλου του Jean François Thurot, με το ακόλουθο επιτύμβιο επίγραμμα στα ελληνικά και στα γαλλικά.

Αδαμάντιος Κοραής/Χίος/υπό ξένην μεν/ίσα δε τη φυσάση μ’ Ελλάδι/πεφιλημένην γην/των Παρισίων κείμαι.

«Ce noble enfant des Grecs évoquant leur génie, Fit lever à sa voix un peuple de héros. La France, ô Coraïs, ta seconde patrie, Te garde avec orgueil dans la paix de tombeaux»

(Αυτό το ευγενικό τέκνο των Ελλήνων, που ανακαλεί τη γενιά τους, έκαμε να εγερθεί με τη φωνή του ένας ηρωικός λαός. Η Γαλλία, Κοραή, η δεύτερη πατρίδα σου, σε φυλάσσει με υπερηφάνεια στην ειρήνη των τάφων.)

Στη γαλλική πρωτεύουσα ο Κοραής έζησε, ως αυτόπτης μάρτυρας, τις θυελλώδεις ημέρες της Γαλλικής Επανάστασης και σχετίστηκε με κορυφαίους Γάλλους λογίους, ελληνιστές και διανοητές, αγωνιζόμενος παντοιοτρόπως να αφυπνίσει πνευματικά το υπόδουλο Γένος, με την έκδοση του πολύτομου έργου του.

Για την όλη του επιστημονική δραστηριότητα τού προτάθηκε, τρεις φορές, η έδρα καθηγητή στη Σορβόννη και στο Collège de France, καθώς και ως μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, θέσεις που θα του εξασφάλιζαν άνετη οικονομική ζωή, αλλά δεν δέχθηκε. Αρκέστηκε μόνο σε μια μικρή ισόβια σύνταξη, που του χορήγησε ο Ναπολέων ως αμοιβή για την εξαίρετη έκδοση των «Γεωγραφικών» του Στράβωνος. Η φήμη του είχε κερδίσει την εκτίμηση των σοφών της Γαλλίας, που μιλούσαν επαινετικά για τον «Γραικό του Παρισιού», ως απόστολο του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.

Η προσωπικότητα του Κοραή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γαλλική πρωτεύουσα και, ως εικός, ξενίζει η απουσία ονοματοθεσίας σε μια παρισινή οδό, επισφραγίζοντας, έτσι, περίτρανα την παρουσία του Ελληνα σοφού στην Πόλη των Φώτων.

Από πλευράς ελληνικής, αίσθηση προκαλεί η παράλειψη αναφοράς στα βιβλία της Ιστορίας της νεοελληνικής εκπαίδευσης, για το Ελληνικόν Λύκειον Παρισίων, γέννημα της εκπαιδευτικής θεωρίας και πράξης του Κοραή, που λειτούργησε για λίγο (1831-1833). Ενα σχολείο που σκόπευε, όπως το ονειρευόταν ο Κοραής, στην επιστημονική και φιλολογική μόρφωση των μαθητών, των «ελληνικών μειρακίων», και παρουσιάζει αρκετές αναλογίες με το Ανώτερο Δημοτικό Παρθεναγωγείο του Βόλου, του Αλέξανδρου Δελμούζου, ογδόντα χρόνια αργότερα (βλ. Νίκος Βαρμάζης, Αδαμάντιος Κοραής. Ενας ανεξάντλητος κόσμος, σ.σ. 152-161).

Αναστασιος Αγγ. Στεφος, δ. φ., Επίτιμος σχολικός σύμβουλος, ειδικός γραμματέας της ΠΕΦ

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή