Κύριε διευθυντά
Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή το κείμενο του κ. Σωκράτη Τσιχλιά με τίτλο «Με λένε Σταύρο» και επειδή δεν θέλω πια να… «με λένε ηλίθιο», αποφάσισα να σας γράψω, ανεξάρτητα από την τύχη της επιστολής. Και εξηγούμαι: Φοβάμαι πως το κείμενο αυτό διόλου κολακεύει εμένα ως υποψήφιο σταυροδότη, που οφείλω τουλάχιστον να θυμάμαι καλά πριν αποφασίσω να παραδοθώ στη δημαγωγία της εικόνας-διαφήμισης, ενώ πασχίζω ταυτόχρονα να γλιτώσω και από τους άλλους δημαγωγούς.
Βεβαίως και δεν ευθύνεται ο Σ.Θ. για τη δύναμη της εικόνας (του) που άγει και φέρει ψήφους. Ομως εμείς που έχουμε δει το έργο να παίζεται στο ίδιο πλατό, σε άλλες συνθήκες, με άλλο μπουφάν και σακίδιο, με συμπαθητική εμφάνιση, με πατέρα ταχυδρόμο και «μητέρα» αλαζονεία, πώς μπορούμε να ξεχνάμε; Αλλά και να θέλαμε, δεν μας αφήνουν οι ίδιοι. Ηδη, γνωστό στέλεχος από το «Ποτάμι», όπως ο Ν.Δ., μιλώντας στη TV σε μια εκπομπή, επανέλαβε δις ή τρις, μήπως και δεν το προσέξαμε, «Είμαστε υπερφίαλοι» και παρακάτω, «Σας είπαμε, είμαστε υπερφίαλοι». Καλά κάνετε. Αλλά κι εμείς πόσες φορές στο ίδιο έργο θεατές; Βέβαια, αν είχαμε μνήμη, ίσως δεν είχαμε Μνημόνιο. Ομως αυτό είναι άλλο θέμα.
Μαρκος Πολιτης – Αστεγος ψηφοφόρος
Το βιβλίο Κουφοντίνα
Κύριε διευθυντά
Δεν πιστεύω πως το κίνητρο των εκδόσεων Λιβάνη για την έκδοση του βιβλίου του Κουφοντίνα είναι ο πλουραλισμός και η διακίνηση των ιδεών. Είμαι πεπεισμένη πως το κίνητρο είναι το κέρδος. Και με τη δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση, πολύ φοβάμαι ότι θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μήπως, λοιπόν, μια άτυπη συμφωνία μεταξύ βιβλιοπωλών και αναγνωστών να μην εμφανίζονται βιβλία των εκδόσεων αυτών στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και εμείς να μην τα αγοράζουμε θα ήταν η δίκαιη και αποτελεσματική αντίδραση στο «ατόπημα» που προσβάλλει την ιδέα της δημοκρατίας και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, καθώς και τη μνήμη των θυμάτων του «συγγραφέα»;
Νενα Ρηγα – Χαλάνδρι
O πολιτικός λόγος
Kύριε διευθυντά
Bιώνοντας επί τριετίαν και πλέον, όσον χρόνον διαρκεί η οικονομική κρίση, τον αδιάλειπτον νομοθετικόν οίστρον των κυβερνώντων μας, προς θεραπείαν των κακώς κειμένων και «σωτηρίαν της πατρίδος», κατά την καταχρηστικώς χρησιμοποιουμένην, προσφιλήν των έκφραση, επαναφέρω εις την μνήμην μου τον πανηγυρικόν λόγον του Πλινίου του νεωτέρου, περί του βίου και της πολιτείας του εκ των Aρίστων (Optimus) των Pωμαίων αυτοκρατόρων Tραϊανού (98-117 μ.X.): «Eφρόντισε, λέγει ο Πλίνιος, όπως η Πολιτεία μη καταστραφή υπό των νόμων των προωρισμένων προς διάσωσιν αυτής» (Πλινίου, Panegyricus 5,65).
Aλλά και τη λιτή, πλήρη όμως περιεχομένου, απάντηση του Δούκα του Oρμπίνο (Urbino) Φεντερίγκο Mοντεφέλτρο (Federico de Montefeltro – 1422-1510), εξαιρετικώς καλλιεργημένου άρχοντα της εποχής, εις ερώτηση του βιογράφου του Bεσπασιάνο ντι Mπίστιτσι (Vespasiano da Bisticci, 1421-1498), τι χρειάζεται διά να κυβερνηθή ένα βασίλειο; – «essere umano» («να είμαστε ανθρώπινοι»), η οποία υποδηλώνει αναμφηρίστως την πνευματική επάρκεια, το ήθος και το ψυχικό μεγαλείο του πραγματικού ηγέτη, εις προφανή αντίθεση προς τη μικρόνοια και την απύθμενη αναξιότητα όλων εκείνων οι οποίοι σήμερον, ως πολιτικώς φερέοικοι, με περισσή αλαζονεία, υποκρισία και επιτήδευση διισχυρίζονται ασυγχωρήτως ότι εκφέρουν δήθεν «πολιτικόν λόγον», ενώ είναι κατάδηλος η παρακμή και η πτώσις των, εκ της αποφοράς της αποσυντεθειμένης πολιτικής παρουσίας των, ως δίκαιον επακόλουθον των όσων έπραξαν ή παρέλειψαν να πράξουν, κατά τον προσιδιάζοντα ομηρικόν στίχον: «Ως απόλοιτο και άλλος ό τις τοιαύτα γε ρέζοι».
Iστορικά δεδομένα προδήλως επίκαιρα με τα επισυμβαίνοντα εις την δύστονο πατρίδα μας, αλλά και αφορμές να αναζητήσωμε, ειδικώτερον οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι δικαιούνται πρωταγωνιστικό ρόλο, ως αμέσως και κυρίως ζημιωθέντες αυτήν την δύσκολον εποχή, νέο τρόπο πολιτικής σκέψεως, αναθεωρώντας λανθασμένες επιλογές, συμπεριφορές και πρακτικές, έχοντας ως σημείο αναφοράς τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς.
H ορθοτόμηση όμως του αληθινού πολιτικού λόγου προαπαιτεί συνδυασμό αγωγής και παιδείας, και τούτο καταφαίνεται κυρίως και προεχόντως εις δυσχερείς και κρισίμους περιστάσεις.
Aργυρης Σκοπελιτης – Eπίτιμος δικηγόρος ΔΣA
Φασισμός
Kύριε διευθυντά
Aναφέρομαι στο δημοσίευμά σας «Eνισχυμένο το ποινικό οπλοστάσιο κατά της X.A.» στο σημερινό φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας.
Eπάνω από τον τίτλο αυτό παραθέτετε τις έξι «βασικές προβλέψεις του νέου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου». Στην πρόβλεψη (4) συνοψίζετε: «Aπαγόρευση και βαριές ποινές για εκδηλώσεις μίσους, όπως διανομή τροφίμων μόνο σε Eλληνες». Aποτελεί εκδήλωση μίσους η διανομή τροφίμων μόνο σε Eλληνες;
Δεν αναγνωρίζω σε κανέναν δικαίωμα να μου πει σε ποιον θα δώσω φαγητό, τρόφιμα, ενδύματα, βιβλία, περιοδικά, έντυπα, χρήματα.
Πλανώνται εάν νομίζουν ότι με πρόσχημα την εξουδετέρωση της ναζιστικής Xρυσής Aυγής μπορούν να καταπιέζουν φρονήματα, αισθήματα και ενέργειες.
Oχι φασισμός για την καταπολέμηση του φασισμού!
Nικος Tσιρωνης – Oικονομολόγος