Κύριε διευθυντά
Στην «Καθημερινή» της 14ης Αυγούστου ο κ. Ιορδανίδης είχε ένα πολύ ωραίο μικρό άρθρο, στο οποίο περιλαμβάνει ως τρίτο ισχυρό, μαζί με τη Μέρκελ και τον Πούτιν, τον Ερντογάν. Μετά διάφορα δυσάρεστα για την ως εκ τούτου θέση της Ελλάδας στην περιοχή μας, τελειώνει «με την άθλια έλλειψη της πολιτικής μας ηγεσίας, ο κίνδυνος φινλανδοποίησης της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Αμφιβάλλω εάν η Ε.Ε. αποτρέψει μια τέτοια δυσμενή εξέλιξη». Και εγώ ο αφελής διερωτώμαι τι άλλο ακόμη χειρότερο περιμένουν οι Σαμαράς και Τσίπρας να μας συμβεί, για να καταλάβουν ότι πρέπει επιτέλους να ξεχάσουν τα πρωθυπουργιλίκια τους και τις ψήφους τους και να καθίσουν μαζί να δουν πώς θα μπορέσουν να βγάλουν τη χώρα από αυτήν τη δυσμένη εξωτερική συγκυρία; Δεν γίνεται να συνεχίσουν να λέει ο ένας άσπρο και ο άλλος πάντα μαύρο. Εάν δεν μπορέσουν αυτοί οι δύο να δουν πιο μακριά από τη μύτη τους και να βρουν τρόπο να ομονοήσει όλος ο λαός, χωρίς τους φοβερούς λαϊκισμούς τους, που πάντα είναι καταστροφικοί, και να σκεφθούν μόνο για την Ελλάδα, θα είναι σαφώς υπαίτιοι του τι μπορεί ίσως να πάθουμε. Με τέτοιον γείτονα, μόνο η ομόνοια θα μπορούσε να μας προφυλάξει. Παράδειγμα ο Μεταξάς, ο οποίος μπορεί να είχε πολλά ελαττώματα, αλλά το έπος της Αλβανίας το κατάφερε με ομόνοια του λαού.
Αλεξανδρος Μπεζης – Κηφισιά