Κύριε διευθυντά

Παρακολουθώ από καιρό τη συντονισμένη προβολή από τα ΜΜΕ, της επιτυχημένης τουριστικής σεζόν, και πράγματι εισπράττω αισιοδοξία καθώς αυτή συντελείται σε περίοδο επενδυτικής άπνοιας και κοινωνικής κρίσης. Ωστόσο θεωρώ ότι κάθε φαινόμενο πρέπει να αξιολογείται στις πραγματικές του διαστάσεις εάν θέλουμε να πληροφορούμε σωστά τους πολίτες. Και το επισημαίνω αυτό γιατί η τουριστική «βιομηχανία» της χώρας εμφανίζει κάποιες ιδιαιτερότητες που συνήθως διαφεύγουν την προσοχή μας, όπως για παράδειγμα:

1. Οι απασχολούμενοι στον τομέα του τουρισμού είναι σε μεγάλο ποσοστό ευκαιριακά απασχολούμενοι και μάλλον χαμηλά αμειβόμενοι.

2. Η χώρα μας προσελκύει παραδοσιακά τουρίστες κατώτερου εισοδηματικού επιπέδου κατά μέσο όρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα αναμενόμενα έσοδα.

3. Ο κλάδος του τουρισμού εν γένει, παραμένει ψηλά στη λίστα της φοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας.

4. Η ευφορία από την τουριστική ανάπτυξη ώθησε στα ύψη τις τιμές των καταλυμάτων για τους ίδιους τους Ελληνες, καθιστώντας δύσκολη την πραγματοποίηση διακοπών στην πατρίδα μας.

5. Παραδοσιακά ανταγωνίστριες χώρες στον τουριστικό χάρτη (Τουρκία, Αίγυπτος κ.λπ.) βρίσκονται σε φάση εσωτερικής αναστάτωσης πριμοδοτώντας τη χώρα μας λόγω της συγκεκριμένης συγκυρίας.

Δεν θα επιθυμούσα να γκριζάρω το «success story» που τόσο έχουμε ανάγκη, αλλά αισθάνομαι λίγο άβολα μπροστά στην προοπτική να μετατραπούμε σε κακοπληρωμένους σερβιτόρους της Ε.Ε.

Ανδρεας Δαβαλας – Δρ Κοινωνιολογίας