Kύριε διευθυντά
Η διήμερη επίσκεψη του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας ήταν, κατά τη γνώμη πολλών, επιτυχής. Θέλουμε δε να πιστεύουμε ότι τα καλά του λόγια ήσαν ειλικρινή και δεν οφείλοντο μόνο στη γαλατική ευγένεια του Γάλλου πολιτικού, για την οποία, όπως είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων, διακρίνονται οι φίλοι μας οι Γάλλοι! (la noblesse oblige, όπως λένε).
Αλλωστε, κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ειλικρίνεια των προθέσεων του κ. Ολάντ, όταν εκείνος έχει δώσει δείγματα γραφής για τα φιλικά του αισθήματα προς τη χώρα μας.
Με τα όσα λοιπόν είπε ο πρόεδρος, κατά την εδώ επίσκεψή του, αλλά και σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Κ», έδειξε ότι θέλει πράγματι να βοηθήσει να βγει οριστικά η Ελλάδα από την κρίση. «Είμαι εδώ για να βοηθήσω, όπως έκανα πάντα, στο τραπέζι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου» εδήλωσε με έμφαση ο κ. Ολάντ! Και αυτή η στάση του Γάλλου ηγέτη ασφαλώς μας χαροποιεί, όχι μόνο γιατί σηματοδοτεί την έναρξη μιας ελπιδοφόρας προσέγγισης των δύο χωρών, αλλά και για κάτι άλλο πιο σημαντικό που έπραξε ο Γάλλος πολιτικός όταν απαντούσε σε όσους Ευρωπαίους εταίρους θεωρούν ότι η Ε.Ε. είναι μόνο μια αγορά με ένα κοινό νόμισμα, στην οποία δεν μπορεί να παραμείνει, κατά τη γνώμη τους, η Ελλάδα, τονίζοντας ότι το μέλλον μιας τέτοιας Ευρώπης δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρο! Η Eυρώπη, όπως τόνισε, είναι κοινές αξίες, είναι Δημοκρατία, είναι ανάπτυξη, και αυτές τις ιδέες και αυτή την Ευρώπη θέλουμε! Αλλά, εκείνο που πρέπει να σημειώσουμε ακόμα από όσα είπε ο Γάλλος πρόεδρος, είναι η υπόσχεσή του ότι τη δική μας υπευθυνότητα για την παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια, θα ακολουθήσει η οφειλόμενη από τους εταίρους στην Ελλάδα αλληλεγγύη! Και, αυτό το ευχόμαστε και το ελπίζουμε!
Ηλιας Μαλεβιτης – Δικηγόρος πρ. βουλευτης
Οι συντάξεις
I
Kύριε διευθυντά
Ητελευταία παραγωγή γενικόλογων (και παραπλανητικών;) χαρακτηρισμών για την τύχη των συντάξεων και των συνταξιούχων περιλαμβάνει τον «επανυπολογισμό» και τον «εξορθολογισμό» τους. Ούτε το ύψος ούτε καν ο αριθμός των εισπραττομένων συντάξεων (πρέπει να) αποτελούν, νομίζω, το αποφασιστικό κριτήριο για την αποτίμησή τους ως «περικοπτέων». Η κρίσιμη διάκριση (πρέπει να) είναι μεταξύ συντάξεων «πληρωμένων»/«κερδισμένων» με εισφορές επί τον αναγκαίο χρόνο και ρουσφετολογικών αδικαιολόγητων συντάξεων –παχυλών ή μη– των παντοίων αλεξιπτωτιστών. Αν ο δικηγόρος τραπέζης πλήρωνε τις κανονικές εισφορές του στο Ταμείο Νομικών και παράλληλα τις προβλεπόμενες για όλους εισφορές επί τον απαιτούμενο για όλους χρόνο στο ασφαλιστικό ταμείο των τραπεζοϋπαλλήλων (το παράδειγμα είναι αυθαίρετο και ίσως φανταστικό) δικαιούται και τις δύο συντάξεις στο ποσό που προέβλεπαν οι κανόνες των οικείων Ταμείων για τον συντάξιμο χρόνο. Υπάρχουν δικαιολογημένες υψηλές συντάξεις και αδικαιολόγητες χαμηλές. Ο πρώτος κρίσιμος παράγων, συνεπώς, πρέπει να είναι η νομιμότητα και κανονικότητα (δηλαδή η «εντιμότητα») της σύνταξης. Eχουν «ανιχνευθεί» και δημοσιευθεί πολλές περιπτώσεις ασφαλιστικών παροχών με ποσοστά «αναπλήρωσης» μέχρι και 137% των αναλογουσών εισφορών ή αποδοχών. Πριν, λοιπόν, από τον χειρουργικό επανυπολογισμό/εξορθολογισμό, ας προηγηθεί ο έλεγχος της νομιμότητας εκκρεμών ή και εισπραχθεισών εφ’ άπαξ παροχών και συντάξεων. Τα σχετικά μέτρα –ορθώς για μια φορά– θα μπορούν να προβληθούν ως απόδοση δικαιοσύνης και αποκατάσταση αδικιών.
Κωστας Γ. Μπονιφατσης