Κύριε διευθυντά
Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε για την κυβέρνησή μας. Επικρατεί γενικά η αμελέτητη, χωρίς επιστημονική γνώση, απερίσκεπτη προχειρότητα. Για απλά, άνευ σημασίας, θέματα αλλά και για τα σοβαρότερα. Πολλές από τις αποφάσεις που παίρνει η κυβέρνηση, με εγκληματική επιπολαιότητα, είναι πολύ σοβαρές και άλλες προκαλούν ανεπανόρθωτες ζημιές. Aλλες αποφάσεις, πριν καλά καλά γίνουν νόμοι ή εφαρμοστούν, αποσύρονται, γιατί διαπιστώνεται το λάθος. Αλλά οι ιδεοληπτικές αγκυλώσεις υπερίσχυσαν, ακόμη και στα θέματα παιδείας. Ο σοφός επιστήμων, υπουργός Παιδείας συνεπικουρούμενος από τους πρόθυμους συμβούλους – συνεργάτες του, αποφάσισε να καταργήσει και τις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ. Κάποια απλά προβλήματα: Υπάρχουν αίθουσες, εργαστήρια, καθίσματα, όσοι οι απόφοιτοι; Διαθέτουμε διδάσκοντες για όλους ή θα τους στριμώξουμε στους χώρους που διαθέτουμε; Υπολογίστηκε η δαπάνη του πολλαπλασιασμού του αριθμού φοιτητών; Πόσοι θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν πανεπιστημιακά μαθήματα, αν δεν έχουν την απλή, στοιχειώδη ικανότητα να πετύχουν επιδόσεις κατάλληλες στις πανελλήνιες; Πόσοι από αυτούς, που θα γραφτούν, έχουν επίγνωση του γνωστικού τους επιπέδου και των ικανοτήτων τους; Συνέπεια πρώτη: Τα ανώτατα ιδρύματα θα υποβαθμιστούν ακόμη περισσότερο. Δεύτερη: Ο ισχύων λαϊκισμός της κυβερνώσας νοοτροπίας, η καταδίκη της εντατικοποίησης, θα παραγάγει πληθώρα άνεργων ημιμαθών και ανίκανων «επιστημόνων». Φυσικά, αποφεύγουμε όμως την… επάρατη αριστεία! Πολλοί από αυτούς θα καταστούν δημόσιος κίνδυνος για τους συμπολίτες τους. Η επιστήμη, η έρευνα θα υποστούν ολέθρια υποβάθμιση και καθυστέρηση. Κάποιοι νεαροί ταλαντούχοι, ενοχλητικοί άλλωστε για την πρώτη φορά αριστερά, θα μας απαλλάξουν από την παρουσία τους! Θα πάνε αλλού. Σκέφτηκε καλά ο κ. Φίλης; Ή μήπως ήταν και αυτό μια άλλη μπαρούφα; Σοβαρευτείτε επιτέλους. Μην παίζετε εν ου παικτοίς!
Δημ. Γ. Σμυρλης – Συντ/χος λυκειάρχης
Η Ελλάδα στον Β΄ Π.Π.
Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της 5ης τρέχοντος φιλοξενήσατε στην έγκριτη εφημερίδα σας άρθρο που στηρίζει ένθερμα τον Γερμανό καθηγητή Ιστορίας Χάινς Ρίχτερ, ο οποίος σε κείμενα και ομιλίες του ισχυρίζεται ότι η ελληνική συμβολή στη συμμαχική νίκη κατά τον Β΄ Π.Π. δεν ήταν σημαντική και ότι στη μάχη της Κρήτης οι αμυνόμενοι Kρήτες έκαναν βαρβαρότητες σε βάρος των επιτιθεμένων Γερμανών. Στον Β΄ Π.Π. η μικρή Ελλάδα έδωσε την πρώτη συμμαχική νίκη αμυνόμενη εναντίον του μέχρι τότε αήττητου άξονα Γερμανίας – Ιταλίας και έκανε φίλους και εχθρούς να αναγνωρίσουν «ότι οι ήρωες μάχονται σαν Eλληνες». Η 7μηνη συνολικά ελληνική άμυνα έναντι των ιταλικών αρχικά και ακολούθως γερμανικών επιθέσεων συνέβαλε ουσιαστικά στη συμμαχική νίκη κατά τον Β΄ ΠΠ, όπως έχουν αναγνωρίσει εχθροί και φίλοι.
Ο Χίτλερ στην πολιτική του διαθήκη, αλλά και στην περίφημη Γερμανίδα φωτογράφο και κινηματογραφίστρια Λένι Ρίφενσταλ, όπως αναφέρει η ίδια στα απομνημονεύματά της, είχε δηλώσει: «Η είσοδος της Ιταλίας στον πόλεμο αποδείχτηκε καταστροφική για εμάς. Εάν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσωμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος».
Η μάχη της Ελλάδας 1940-41, για την απόκρουση των απρόκλητων ιταλικών αρχικά επιθέσεων, αργότερα δε και των γερμανικών, διήρκεσε συνολικά 216 ημέρες, ήτοι 7 μήνες, μέχρι την ολοκλήρωση της καταλήψεως της πατρίδας μας από τις συνδυασμένες στρατιωτικές δυνάμεις του ιταλογερμανικού άξονα. Αυτό το γεγονός προκάλεσε παγκόσμια κατάπληξη και αιτία πολλαπλού γενικευμένου θαυμασμού και εγκωμίων. Hταν κάτι το μεγαλειώδες, το οποίο δικαίως θεωρήθηκε ελληνικό θαύμα. Κατ’ αντιδιαστολή, όπως αναφέρει ο Peter Young στο βιβλίο του «World Almanac Book of WW II», για την κατάληψη της Γαλλίας ο άξονας χρειάστηκε 45 ημέρες, παρά τη στρατιωτική βοήθεια που της εδόθη με την εκεί παρουσία ισχυρών αγγλικών δυνάμεων, του Βελγίου 18 ημέρες, της Ολλανδίας 5 ημέρες, ενώ η Δανία υπέκυψε σε 12 ώρες και οι Αυστρία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Αλβανία προσεχώρησαν ή παραδόθηκαν αμαχητί. Ελπίζεται ότι οι ενώσεις αποστράτων, οι Διευθύνσεις Ιστορίας Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, καθώς και η Ακαδημία Αθηνών θα στοιχειοθετήσουν με αδιάσειστα ιστορικά γεγονότα την παραγνωρισμένη, αλλά σημαντική συμβολή στη συμμαχική νίκη κατά τον Β΄ Π.Π., καταρρίπτοντας τους αβάσιμους ισχυρισμούς του κ. Ρίχτερ.
Σωτηριος Γεωργιαδης Π.Ν., ε.α. – Υποναύαρχος
Τα Θρησκευτικά
Κύριε διευθυντά
Θα πρέπει να αισθάνεστε τουλάχιστον υπερηφάνεια διότι μεταξύ των συνεργατών σας συγκαταλέγονται φωτεινοί παντογνώστες όπως ο κ. Μανδραβέλης…
Δεν υπάρχει επιστητό για το οποίο να μην εκφέρει την ανατρεπτική, συγχυτική γνώμη του!
Eτσι, στο φύλλο της 15/11/2015, επιχειρεί μια άτακτη επίθεση προς τα γραφόμενα του κ. Κιτρομηλίδη, υπεραπλουστεύοντας θέματα όπως ο χαρακτήρας που πρέπει να έχει η θρησκευτική κατήχηση των Ελληνοπαίδων. Με γενναίες δόσεις ειρωνείας προς όλους εκείνους τους εκπαιδευτικούς που συνέταξαν το σχολικό εγχειρίδιο του Δημοτικού, αμφισβητεί κάθε μεταφυσική έννοια ως αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης, κραδαίνοντας τις σημαιούλες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης.
Αντιθέτως, φέρει ως επιχειρήματα για να υπερασπίσει τις (σεβαστές) αντιθρησκευτικές του τοποθετήσεις την υπερβολή απόψεων μεμονωμένων ιερωμένων του 18ου αιώνα, κάτι που τον καταδικάζει στο παράπτωμα του εκλεκτικού μηδενισμού.
Ξεχνάει ότι το «θρυλούμενον σύστημα της ελευθερίας» του 19ου αιώνα γέννησε την Ελληνική Επανάσταση, κίνημα με σαφείς θρησκευτικοαπελευθερωτικές τάσεις, όπου η ετερονομία δεν είναι συνώνυμη του çihad.
Στο πλαίσιο του μαθήματος των Θρησκευτικών, σε μια χώρα όπου ο χριστιανισμός είναι συνταγματικά η επίσημη θρησκεία, οι μαθητές πρέπει να διδαχτούν το δόγμα της Ορθοδοξίας και, μεταξύ άλλων, τη συμβολή του χριστιανισμού στο οικοδόμημα της Δύσης, τις παρεκτροπές και τις συνέπειες, θετικές ή αρνητικές. Ο τρόπος διδασκαλίας θα καθορίσει το επιβλαβές ή το ωφέλιμο του εγχειρήματος.
Πάντως, ας αναζητήσουμε τους επιβλαβείς οργανισμούς της παιδείας μας σε τόπους όπως η ακραία συνδικαλιστική γαλούχηση των εκπαιδευτικών ή η ανύπαρκτη ιστορική κατάρτιση υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων (;) και Διά βίου Μάθησης, ω Σώκρατες!
Μαρια Κουλουρη – Ιατρός – Αθήνα
Αυτά συμβαίνουν στο Τ.Π. & Δ.
Κύριε διευθυντά
Τη Δευτέρα 9.11.15 μετέβη στο Τ.Π. & Δ. (κεντρικό κατάστημα, Ακαδημίας 64) προκειμένου να εισπράξω επιστραφέν παράβολο που είχα καταθέσει για συζήτηση εφέσεως ενώπιον των Δ.Δ. εφόσον η συζήτηση της εφέσεως είχε ματαιωθεί οριστικά λόγω συμβιβασμού: Φυσικά το ποσόν δεν μου απεδόθη σε μετρητά, όπως προ ημερών το είχα καταβάλει, αλλά με τραπεζική επιταγή στο όνομά μου, την οποία και κατέθεσα στον ατομικό μου λογαριασμό στην τράπεζα Τ.Τ. Στη συνέχεια, προκειμένου να καταθέσω στο Τ.Π. & Δ. την ίδια ημέρα άλλο παράβολο για άλλη υπόθεση, το ποσόν της εν λόγω επιταγής δεν ήτο στη διάθεσή μου, γιατί έπρεπε να παρέλθουν τρεις ημέρες από της εμφανίσεως της επιταγής στην τράπεζά μου, ο δε ταμίας του Τ.Π. & Δ. αξίωσε να πληρώσω το νέο παράβολο με μετρητά. Μετρητά όμως η τράπεζα δεν μου έδιδε και έτσι παρέδωσα στον ταμία την πιστωτική μου κάρτα προκειμένου το Τ.Π. & Δ. να εισπράξει από τον ατομικό μου λογαριασμό το ποσόν του παρακαταθέματος.
Εδώ όμως συνέβη κάτι το αδιανόητο, που λίγο έλειψε να πάθω –ως εκ της ηλικίας μου, δοθέντος ότι είμαι 82 ετών– εγκεφαλικό. Ο ταμίας με πληροφόρησε ότι «το Τ.Π. & Δ. δεν διαθέτει μηχάνημα αποδοχής καρτών και ως εκ τούτου δεν δέχεται πληρωμές με πιστωτικές κάρτες (πλαστικόν χρήμα) αλλά μόνο με μετρητά». Κι εγώ ερωτώ: πού μας οδηγεί αυτός ο παραλογισμός. Oταν και ο τελευταίος καφετζής της γειτονιάς διαθέτει μηχάνημα αποδοχής καρτών συναλλαγής, πώς συμβαίνει το μεγαλύτερο πιστωτικό ίδρυμα της χώρας να εξαιρείται και αξιώνει την είσπραξη του παρακαταθέματος με μετρητά τα οποία όμως ο καταθέτης δεν δίνεται να λάβει από τον τραπεζικό του λογαριασμό. Διερωτώμαι, χάθηκε τελείως η λογική σκέψη;
Τασος Nασοπουλος – Δημοσιολόγος δικηγόρος παρ’ Α.Π. & ΣτΕ