Η ποινική δίωξη που δίχασε

Kύριε διευθυντά

Τώρα μπορεί να εκτιμήσει κανείς πόση ζημιά προκάλεσε η άσκηση ποινικής δίωξης κατά του καθηγητή Heinz Richter για τις απόψεις που εξέφρασε στο βιβλίο του «Επιχείρηση Ερμής: Η κατάκτηση της Κρήτης». Η ποινικοποίηση του θέματος οδήγησε πολλούς συμπολίτες μας να προεξοφλούν την καταδίκη του από το δικαστήριο. Oμως το δικαστήριο έκρινε ότι το σχετικό άρθρο του Ν. 4285/2014,  βάσει του οποίου ασκήθηκε η δίωξη, είναι αντισυνταγματικό, ενώ ο εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την αθώωση του Γερμανού ιστορικού και επί της ουσίας, με την έννοια ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου. Πρόσφατα είχα επισημάνει ότι η εφαρμογή του εν λόγω άρθρου θα έβαζε τη δικαιοσύνη σε μπελάδες, αλλά προέκυψε κάτι πολύ χειρότερο: δίχασε την τοπική κοινωνία και άνοιξε πληγές που θα περάσει καιρός για να κλείσουν.

Φυσικά ο πρόεδρος του Μονομελούς και ο εισαγγελέας της έδρας δεν είναι λιγότερο πατριώτες από τον αντεισαγγελέα Πρωτοδικών που άσκησε τη δίωξη. Από την άλλη, ο αντεισαγγελέας Πρωτοδικών ενήργησε κατά την κρίση του, αλλά η έκβαση της δίκης ήταν μοιραίο να διχάσει, είτε η απόφαση ήταν αθωωτική είτε ήταν καταδικαστική. Στην πρώτη περίπτωση γιατί θα έθιγε τις εύλογες και αυτονόητες ευαισθησίες ενός λαού που υπέφερε από τους Γερμανούς κατακτητές. Στη δεύτερη περίπτωση γιατί ισχύει αυτό που εύστοχα διατύπωσε η απόφαση σχετικά με το άρθρο 2 του Ν. 4285/2014, ότι δηλαδή: «[…] παραβίασε την ελευθερία του λόγου και την ακαδημαϊκή ελευθερία, δοθέντος ότι οι νόμοι που “αναγνωρίζουν” (ή θεσπίζουν) ιστορικά γεγονότα, ακόμη κι αν εκφράζουν την πλειοψηφία, δεν μπορούν σε μια δημοκρατική και πλουραλιστική κοινωνία και σύγχρονο κράτος δικαίου να αποτελούν τη βάση δεσμευτικών κανόνων που συνεπάγονται νομικές απαγορεύσεις και κυρώσεις». Ο μέσος πολίτης δεν είναι υποχρεωμένος να (ανα)γνωρίζει το νόημα και τη σημασία της ελευθερίας του λόγου και της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αλλά από την άλλη όσοι (ανα)γνωρίζουν το νόημα και τη σημασία τους οφείλουν να τις υπερασπιστούν, ανεξάρτητα από το πώς κρίνουν το περιεχόμενο κάποιων απόψεων. Και αυτό γιατί η μια απαγόρευση θα φέρει την επόμενη, ώσπου να οδηγηθούμε από τη δημοκρατία στον ολοκληρωτισμό χωρίς να το καταλάβουμε.

Αυτό διδάσκει η ιστορία. Και αυτός είναι ο λόγος που απαιτείται περίσκεψη στη διαχείριση, εκ μέρους της δικαιοσύνης, της πρόκλησης που συνεπάγεται η διατύπωση απόψεων όπως αυτές του καθηγητή Richter, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με το κοινό αίσθημα και τις ευαισθησίες ενός λαού.

Μιχαηλ Πασχαλης

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή