Κύριε διευθυντά
Σχετικά με το δημοσίευμα της 11.5.2016 «Μπλόκο σε τουριστική επένδυση στη Μονή Τοπλού» στην Κρήτη, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:
Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού κατά πάγια αρχή της δεν αντιστρατεύεται τις ιδιωτικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Αντίθετα, δεν παύει να επαναλαμβάνει ότι δεν νοείται μακροχρόνια επιτυχημένη επένδυση χωρίς προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτισμικής κληρονομιάς, όπως και αποτελεσματική προστασία περιβάλλοντος και πολιτισμικής κληρονομιάς χωρίς ανάπτυξη.
Μετά την ακύρωση από το ΣτΕ, το 2010, της υπουργικής απόφασης που ενέκρινε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του αρχικού σχεδίου επενδυτικής εταιρείας για ανάπτυξη 7.000 κλινών, υπεβλήθη εκ νέου σχέδιο ηπιότερης ανάπτυξης, το οποίο προβλέπει 1.936 κλίνες και 1 γήπεδο γκολφ αντί 4.
Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση διαπιστώνεται ότι οι προτεινόμενες επεμβάσεις θα πραγματοποιηθούν εντός της έκτασης δύο περιοχών του Δικτύου Natura 2000 και γειτνιάζουν με το μοναδικό στην Ευρώπη φοινικόδασος του Βάι, το οποίο έχει χαρακτηριστεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους. Δυστυχώς, έως σήμερα το ελληνικό Δημόσιο δεν έχει ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του όπως αυτές απορρέουν από το ευρωπαϊκό και το εθνικό δίκαιο, καθώς δεν έχει θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα διατήρησης, γενικότερα για τις περιοχές που είναι ενταγμένες στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Natura 2000 και ειδικότερα για τις δύο συγκεκριμένες περιοχές. Συνέπεια αυτής της αδράνειας είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να έχει πρόσφατα συμπεριλάβει σε δέσμη παραβάσεων κοινοτικών οδηγιών αιτιολογημένη γνώμη προς την Ελλάδα ζητώντας της να μεριμνήσει εντός δύο μηνών για τον προσδιορισμό των αναγκαίων μέτρων διατήρησης των περιοχών Natura 2000. Σε διαφορετική περίπτωση, η χώρα κινδυνεύει με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Στόχος της Ελληνικής Eταιρείας είναι κάθε επένδυση να πραγματοποιείται αποκλειστικά και μόνο με όρους που εξασφαλίζουν την προστασία των περιοχών Natura και συνάδουν με το ευρωπαϊκό και εθνικό δίκαιο. Την ευθύνη για οποιαδήποτε καθυστέρηση φέρουν εκείνοι που όφειλαν να είχαν έγκαιρα εκπληρώσει τις σχετικές δεσμεύσεις της χώρας μας, αλλά αμέλησαν να το πράξουν.
Κωστας Μ. Σταματοπουλος – Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Παλαιά τέχνη… η αφαίμαξη
Κύριε διευθυντά
Στην πραγματικά ενδιαφέρουσα επιστολή του κ. Γιώργου Κουρμούση (Oταν λεφτά… δεν υπήρχαν, Τρίτη 10 Μαΐου 2016), ο οποίος μας υπενθυμίζει τη χρησιμότητα της μελέτης της αρχαιοελληνικής οικονομικής φιλολογίας για την επίλυση συγχρόνων οικονομικών προβλημάτων, επιτρέψατέ μου δύο καίριες, κατά την άποψή μου, επισημάνσεις. Πρώτον, ο Αριστοτέλης δεν συνέγραψε έργο με τίτλο «Οικονομικός». Εκείνο που μας έχει σωθεί είναι το έργο με τον τίτλο «Οικονομικά», των ελληνιστικών χρόνων, γραμμένο από μαθητή του, το οποίο αποτελείται από τρία βιβλία, σαφώς διαφορετικά μεταξύ τους, εκ των οποίων τα δύο πρώτα (Ι-ΙΙ) διέσωσε η φιλοσοφική παράδοση στην ελληνική γλώσσα, ενώ το τρίτο βιβλίο (Οικονομικών Γ΄) σώθηκε μόνον στη λατινική γλώσσα, σε δύο παραλλαγές πολύ μεταγενέστερες από τον χρόνο συγγραφής του. Δεύτερον, το δεύτερο μέρος του δευτέρου βιβλίου, αυτό που αποκαλεί ο κ. Κουρμούσης «Δεύτερος Οικονομικός», αποτελείται από 41 κεφάλαια, στα οποία περιγράφονται 77 μέτρα οικονομικής πολιτικής. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των μέτρων οικονομικής πολιτικής είναι ότι ελήφθησαν από τυράννους, σατράπες, στρατηγούς, οι οποίοι ευρισκόμενοι σε δεινή οικονομική θέση σοφίζονταν τρόπους αφαιμάξεως των εισοδημάτων των πολιτών. Aλλωστε, τα δύο παραδείγματα που αναφέρει ο κ. Κουρμούσης αναφέρονται σε τύραννο (Ιππίας) και σε σατράπη (Κόνδαλος). Για περισσότερα βλ. [Αριστοτέλης] Οικονομικά. Εισαγωγή, μετάφραση και σχόλια Βασ. Α. Κύρκου και Χ. Π. Μπαλόγλου. Αθήνα, εκδ. Ηρόδοτος, 2013.
Η αρχαιοελληνική γραμματεία μας έχει κληροδοτήσει το πλέον σύγχρονο εγχειρίδιο δημοσιονομικής και εμπορικής πολιτικής, το έργον Πόροι ή Περί προσόδων του Ξενοφώντος. Η εκμετάλλευση των εγχωρίων πλουτοπαραγωγικών πόρων και η ορθολογική χρήση του ανθρωπίνου παράγοντος εξασφαλίζουν, κατά τον Ξενοφώντα, την ευημερία και την ευδαιμονία των πολιτών. Προς την κατεύθυνση αυτή ας στραφούμε για να διδαχθούμε και να ωφεληθούμε πολλαπλώς.
Χρηστος Π. Mπαλογλου – Αμαρούσιον Αττικής
Αυθαίρετα, χάος και νομοθεσία
Κύριε διευθυντά
Το έτος 2013 ετέθη σε ισχύ ο νόμος για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων (Ν. 4178/2013 – «Αντιμετώπιση της Αυθαίρετης Δόμησης – Περιβαλλοντικό Ισοζύγιο και άλλες διατάξεις»). Αυτός ο νόμος έχει λήξει στις 8-2-15 και έκτοτε έχει πάρει ήδη δύο παρατάσεις ως προς την ισχύ του.
Το Περιφερειακό Τμήμα Πελοποννήσου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος έχει κάνει μια πάρα πολύ καλή δουλειά, δημιουργώντας μια λίστα διευκρινίσεων και ερωταπαντήσεων, σχετικά με την εφαρμογή του παραπάνω νόμου.
Αυτή η λίστα αποτελείται από σαράντα πέντε αρχεία με συνολικά 1.202 (και ολογράφως γιατί μπορεί να μη γίνει πιστευτό: Χίλιες διακόσιες δυο) διευκρινιστικές ερωτήσεις και τις αντίστοιχες απαντήσεις.
Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την προβλεπόμενη λήξη του νόμου, το Περιφερειακό Τμήμα Πελοποννήσου του Τεχνικού Επιμελητηρίου συνεχίζει να ενημερώνει τη λίστα με νέες διευκρινίσεις.
Oλες αυτές οι διευκρινίσεις απευθύνονται στο εξειδικευμένο επί του θέματος επιστημονικό δυναμικό της χώρας, δηλαδή στους μηχανικούς.
Επομένως, με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να έχουμε εύλογα συμπεράσματα, καθώς και εύλογα ερωτήματα:
Συμπεράσματα:
1. Ή το συγκεκριμένο επιστημονικό δυναμικό είναι προβληματικό και θέλει 1.202 διευκρινίσεις για να αντιληφθεί ένα νόμο, ή ο νόμος είναι προβληματικός και όχι μόνον οι πολίτες αλλά ούτε το αρμόδιο επιστημονικό δυναμικό δεν μπορεί να τον καταλάβει.
2. Σίγουρα οι τακτοποιήσεις που έγιναν στις αρχές της εφαρμογής του νόμου και προφανώς πριν από τον μεγάλο όγκο των διευκρινίσεων μάλλον στο μεγαλύτερο μέρος τους θα είναι προβληματικές, και οι ιδιοκτήτες και οι μηχανικοί που τις πραγματοποίησαν θα είναι εκτεθειμένοι.
Ερωτήματα:
1. Ποια ιδεοληψία μας κατατρέχει και δεν μπορούμε να ψηφίζουμε νόμους που να είναι κατανοητοί, απλοί, δίκαιοι και επομένως αποδεκτοί από τον κάθε πολίτη και όχι δυσνόητοι ακόμα και για τους ειδικούς επιστήμονες;
2. Θεωρείται ευνομούμενο ένα κράτος που θεσπίζει νόμους για τους οποίους ο θεσμοθετημένος σύμβουλός του (ΤΕΕ) συνεχίζει να στέλνει διευκρινίσεις ακόμα και δύο χρόνια μετά την ημερομηνία λήξης του;
Και αν έτσι αντιμετωπίζεται η θεραπεία ενός προβλήματος, αντιλαμβάνεται ο καθένας πως αντιμετωπίζεται η διαδικασία αποτροπής δημιουργίας του προβλήματος (αυθαίρετη δόμηση).
3. Υπάρχει κανείς άλλος σε αυτή τη χώρα πλην των ταγών, που να νομίζει ότι «η ανάπτυξη» είναι ένα θέμα μόνον οικονομικό; Μήπως θα πρέπει να αποδείξουμε με τις πράξεις μας ότι δεν έχουμε ανάγκη μιας τροϊκανής κηδεμονίας γιατί έστω τα πράγματα που δεν έχουν οικονομικό κόστος μπορούμε να τα διαχειριστούμε με αποτελεσματικότητα μόνοι μας.
4. Ως μηχανικός θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο για την κακοποίηση του χώρου από τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι εντεταλμένοι να τον προστατέψουν. Oμως θα ήταν άλλη μια σειρά διαπιστώσεων για μια απίστευτη στρέβλωση όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε έναν από τους πολλούς τομείς της ζωής μας. Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και στην Υγεία, στην Παιδεία, στην επιχειρηματικότητα κ.ο.κ.
Αυτό όμως που θα ήταν ενδιαφέρον και χρήσιμο θα ήταν μια κοινωνική μελέτη για την ανίχνευση και πάταξη των αιτιών που ο κοινός νους στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου κοινός, αλλά απελπιστικά σπάνιος…
Νικος Κουμνακης – Αρχιτέκτων και Πολ. Μηχανικός