Κύριε διευθυντά
Τα διεθνή ΜΜΕ αποδίδουν στην προσφυγική/μεταναστευτική κρίση το γεγονός ότι ο ακροδεξιός υποψήφιος έλαβε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Αυστρία σχεδόν 50%. Διαφωνώ με την ανάλυση αυτή. Πιστεύω ότι έτσι κρύβουν τις ευθύνες των πολιτικών και οικονομικών κύκλων που ευθύνονται για την πολύπλευρη κρίση της Αυστρίας και της Ευρώπης και υποτιμούν την Αυστρία (οι μονοσήμαντες αναλύσεις πάντα υποτιμούν την πολύπλευρη και πολύπλοκη πραγματικότητα). Εξηγούμαι.
Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών ο ακροδεξιός υποψήφιος έλαβε 35%, δηλαδή λίγο περισσότερο απ’ ό,τι το κόμμα αυτό έλαβε στις πρόσφατες τοπικές εκλογές ή σε δημοσκοπήσεις πριν ξεσπάσει η προσφυγική/μεταναστευτική κρίση. Το 30-35%, λοιπόν, δεν το πήρε, λόγω της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης (εξηγώ παρακάτω γιατί). Τώρα γιατί πήρε το υπόλοιπο 15-20%; Νομίζω τρεις είναι οι βασικοί λόγοι. Ο κυβερνών συνασπισμός, βλέποντας στις δημοσκοπήσεις ότι χάνεται, λόγω του προσφυγικού/μεταναστευτικού, ξαφνικά και απρόοπτα άλλαξε πολιτική και υιοθέτησε την πολιτική του ακροδεξιού κόμματος. Eδωσε έτσι το μήνυμα ότι άγεται και φέρεται και ότι η πολιτική του ακροδεξιού κόμματος είναι η ενδεδειγμένη. Eτσι πολλοί κεντροδεξιοί ψηφοφόροι ψήφισαν τον προεδρικό υποψήφιο του ακροδεξιού κόμματος. Eπειτα ο αντίπαλος του ακροδεξιού υποψηφίου ήταν ο πρώην πρόεδρος των Πρασίνων που πολλοί κεντροδεξιοί αλλά και κάποιοι κεντροαριστεροί δεν μπορούσαν να τον ψηφίσουν (οι πρώτοι γιατί τον θεωρούσαν αριστερό και οι τελευταίοι γιατί κάποτε είχε εγκαταλείψει και πολεμήσει τη σοσιαλδημοκρατία). Αν η ανεξάρτητη και λίαν συμπαθής πρώην πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου είχε περάσει στον δεύτερο γύρο (στον πρώτο γύρο είχε πάρει 1-2% λιγότερο από τον πράσινο υποψήφιο), κατά πάσα πιθανότητα θα είχε νικήσει άνετα στον δεύτερο γύρο. Αλλά το σοσιαλδημοκρατικό και κυρίως το κεντροδεξιό κόμμα έκαναν λάθος υπολογισμό, παρουσίασαν δικούς τους υποψηφίους και το πλήρωσαν. Και, τέλος, πολλοί ψηφοφόροι θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα δυσαρέσκειας στον κυβερνώντα συνασπισμό, αφού μάλιστα ο πρόεδρος έχει περιορισμένες αρμοδιότητες. Συνεπώς, το ακροδεξιό κόμμα πήρε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών τα προ προσφυγικού/μεταναστευτικού ποσοστά του 30-35% και το «μπόνους» του 15-20% για τους λόγους που ανέφερα.
Τώρα γιατί έφτασε το ακροδεξιό κόμμα στο 30-35% στις τοπικές εκλογές ή στις δημοσκοπήσεις, πριν ξεσπάσει η προσφυγική/μεταναστευτική κρίση; Οι λόγοι και πάλι είναι πολλοί. Αναφέρω ενδεικτικά: Ο σημερινός συνασπισμός του σοσιαλδημοκρατικού και κεντροδεξιού κόμματος κυβερνά πολλά χρόνια και δείχνει σημάδια κόπωσης. Δεν φαίνεται να έχει ηγεσία και νέες ιδέες. Αυτό το πλήρωσε ήδη ο παραιτηθείς σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος. Γενικά δε, η άλλοτε κραταιά σοσιαλδημοκρατία παρακμάζει σε όλη την Ευρώπη. Τώρα πού βρισκόμαστε; Αν όλα αυτά τα θέματα (και άλλα πολλά) δεν αντιμετωπισθούν με επιτυχία στα επόμενα 1-2 χρόνια, η ακροδεξιά θα είναι πρώτο κόμμα στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές και, συνεπώς, θα εκλέξει τον νέο καγκελάριο και θα επηρεάσει την πολιτική της Αυστρίας. Δεδομένου ότι ο ευρωσκεπτικισμός έχει απλωθεί σε όλη την Ευρώπη, είναι πολύ πιθανόν να έχουμε ανάλογες εξελίξεις και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για να αποφευχθούν αυτές οι εξελίξεις, πρέπει να σταματήσουν οι μονοσήμαντες αναλύσεις που κρύβουν ή αδικούν την πραγματικότητα και να αντιμετωπισθούν τα πραγματικά πολιτικά και οικονομικά προβλήματα και στην Αυστρία και σε όλη την Ευρώπη, τα οποία τρέφουν τον ευρωσκεπτικισμό. Το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι σημαντικό αλλά όχι το μόνο ή κύριο πρόβλημα, και η ακροδεξιά στροφή δεν είναι η αιτία αλλά το αιτιατό, το αποτέλεσμα αναποτελεσματικών πολιτικών σε όλη την Ευρώπη. Ας ελπίσουμε ότι οι πολιτικές αυτές θα αλλάξουν σύντομα. Διαφορετικά, χαίρε, ω χαίρε λευτεριά!
Σπυρος Μπαζινας – Βιέννη
Οι σοφιστές ως υπονομευτές
Κύριε διευθυντά
Οευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ανθρωποκεντρικός γιατί όλες οι αξίες του προέρχονται από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τον χριστιανισμό. Υπηρετούν τον άνθρωπο, ο οποίος είναι κέντρο της ζωής και της Ιστορίας. Ο κοινωνικός Ανθρωπισμός, για τον οποίο μίλησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρόσφατα, είναι η πίστη στην ιδέα και την αξία του ανθρώπου. Ορθώς ο Πρόεδρος είπε ότι το νόμισμα πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο, η οικονομία δηλαδή πρέπει να διαθέτει την ευαισθησία της κοινωνικής δικαιοσύνης και να μη βασίζεται σε παγερούς και ψυχρούς αριθμούς, γιατί τότε «θα ευημερούν οι αριθμοί και θα πάσχουν οι άνθρωποι», κατά τον αείμνηστο Γ. Παπανδρέου.
Ωμή, τεχνοκρατική αντίληψη, δίχως το πολιτικό όραμα και τις ευαισθησίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι βαρβαρότητα. Αλλού είναι το λάθος του Προέδρου. Είναι στην αναφορά και στην επίκληση του επιγράμματος του Πρωταγόρα «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος». Ο Πρωταγόρας με τη σοφιστική αυτή κατασκευή, και τελικά όλη η σοφιστική κίνηση, υπονόμευσε την ισορροπία και τη σταθερότητα, την ακτινοβολία όλων των αξιών της κλασικής Ελλάδος, γιατί αμφισβήτησε την εγκυρότητα και την αυθεντία τους. Δίδαξε ότι δεν υπάρχει αλήθεια και αξίες αιώνιες και αντικειμενικές, ότι όλα είναι ανθρώπινες συμβάσεις και επομένως όλα είναι σχετικά και μεταβαλλόμενα.
Το απόλυτο δεν υπάρχει, ώστε να αποτελεί σημείο αναφοράς, να αποτελεί υπέρτερον το δέον. Ετσι, τα σταθερά θεμέλια του αρχαίου κόσμου δέχονται το σεισμόν του Πρωταγόρα και της σοφιστικής και αρχίζει η κατάρρευσή του. Ο αείμνηστος Κων/νος Τσάτσος, στο υπέροχο βιβλίο του με τίτλο «Η Κοινωνική Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων», γράφει για τη σοφιστική: «Η σοφιστική έγινε το δηλητήριο της ελληνικής κοινωνίας και καθώς σιγά σιγά διοχετεύτηκε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, μπορούμε να πούμε πως αυτή έγινε η κύρια πνευματική αιτία που οδήγησε στην κατάρρευση τον αρχαίο ελληνικό κόσμο». Ο δε ακαδημαϊκός και μέγας φιλόσοφος Ι. Θεοδωρακόπουλος στο κλασικό σύγγραμμά του «Εισαγωγή στον Πλάτωνα», γράφει: «Η σοφιστική θεωρία του λόγου και της γνώσης δεν εσκυβάλισε μονάχα την αλήθεια, αλλά και όλες τις αξίες της ζωής. Ετσι ο σοφιστής που υπόσχεται να μορφώσει τον νέο για την επικράτησή του στη ζωή, κατά βάθος παίζει με την ψυχή του νέου». Αφαιρώντας από τις αξίες την εγκυρότητα και την αυθεντία, την ακτινοβολία και τη λάμψη τους (αλήθεια, δικαιοσύνη, αρετή κλ.π.) και διδάσκοντας ότι αυτές δεν είναι αντικειμενικές και αιώνιες, αλλά ανθρώπινες συμβάσεις, κοινωνικό συμβόλαιο, κλονίζεις συθέμελα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το δημοκρατικό πολίτευμα.
Προφανώς ο Πρόεδρος, θέλοντας να επισημάνει και να εξάρει τον άνθρωπο και την υπεροχή του μέσα σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, επικαλέστηκε το επίγραμμα του Πρωταγόρα. Ο άνθρωπος για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό πρέπει να είναι το κέντρο και όλα πρέπει να περιστρέφονται γύρω από αυτόν. Την έννοια του ανθρώπου τη βρίσκουμε στον ανθρωπισμό των αρχαίων κλασικών γραμμάτων, η οποία συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται με τον χριστιανισμό, ο οποίος μιλάει πλέον για πρόσωπο και ιερότητα του προσώπου. Ευρωπαϊκός πολιτισμός δίχως τις αξίες της κλασικής Ελλάδος και τον χριστιανικό κοινωνισμό θα καταλήξει βαρβαρότητα.
Γ. Σταραντζης – Δικηγόρος
Οι συνδικαλιστές και οι βουλευτές
Κύριε διευθυντά
Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) ανήρτησε στην ιστοσελίδα του τα ονόματα και τις φωτογραφίες των 17 μηχανικών – βουλευτών του κυβερνητικού συνασπισμού που υπερψήφισαν το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο, με τον υπέρτιτλο. «Για να τους θυμόμαστε» («Κ» 10-5-2016). Το σωματείο έχει απειλήσει με διαγραφή από τα μητρώα του τους συγκεκριμένους βουλευτές.
Δεν είμαι νομικός, ξέρω όμως ότι οι βουλευτές, όλων των κομμάτων, υπηρετούν, κατά συνείδηση, το έθνος και όχι τις επαγγελματικές συντεχνίες τους.
Οι συνδικαλιστές του ΤΕΕ, εν γνώσει τους, υπερέβησαν τις αρμοδιότητες που τους δίνει το καταστατικό του σωματείου τους, εκβιάζοντας ανεύθυνα τους βουλευτές. Επειδή οι εκβιασμοί αυτοί μπορεί να απευθύνονται μελλοντικά στους βουλευτές της αντιπολίτευσης, όταν γίνουν κυβέρνηση, πιστεύω ότι η Βουλή ομόφωνα πρέπει να ψηφίσει νόμο που να ορίζει τα όρια της αυθαιρεσίας και των απειλών συνδικαλιστών. Η ελευθερία της γνώμης των βουλευτών, η εντιμότης των και το κύρος του Κοινοβουλίου μάς αφορούν όλους και μας νοιάζουν.
Γεωργιος Αραμπατζης – Χολαργός