Κύριε διευθυντά
Από τότε που, με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, ασχολήθηκα με τα κοινά, δύο θέματα με απασχόλησαν ιδιαίτερα: η κατάργηση του σταυρού προτίμησης και η χρηματοδότηση των κομμάτων. Τότε, επί αειμνήστου Ελένης Βλάχου, η «Κ» είχε φιλοξενήσει δύο άρθρα μου. Για το πρώτο στις 16-17/12/1976 και για το δεύτερο ακόμη ενωρίτερα, στις 6/12/1974.
Στο κυριακάτικο φύλλο σας της 5/6/16 φιλοξενήσατε σειρά άρθρων εν όψει της επικείμενης αναθεωρήσεως του Συντάγματος και ένα ιδιαίτερα σημαντικό ένθετο Σχέδιο Συντάγματος γνωστών δημοσιολόγων. Με χαρά βλέπω ότι υπάρχει γενική συναίνεση για την κατάργηση της μέχρι σήμερα ισχύουσας σταυροδοσίας, της καταστρεπτικής για τη διόγκωση και δυσλειτουργία του καχεκτικού μας κράτους. Δεν συμφωνώ όμως με την πρόταση στην παρ. 2 του άρθρου 25 του Σχεδίου, για τον συνδεδεμένο με την ιδιωτική χρηματοδότηση των κομμάτων διπλασιασμό της κρατικής. Θα συνεχισθεί η επικίνδυνη με διάφορες αδιαφανείς μεθόδους ποδηγέτηση των κομμάτων από ισχυρά οικονομικά ή συντεχνιακά συμφέροντα.
Η απευθείας από ένα δημοκρατικό κράτος οικονομική ενίσχυση των κομμάτων είναι μεν επιβεβλημένη γιατί είναι το κυριότερο συστατικό της δομής του. Πρέπει όμως να είναι ίση και δίκαιη.
Το σημερινό γερμανικό σύστημα ετήσιας χρηματοδότησής των, ως αποζημίωση των εκλογικών δαπανών και λειτουργίας, όσων κομμάτων συγκεντρώνουν το 5% των ψήφων, με ένα μικρό ποσό κατά ψηφοφόρο, είναι το δικαιότερο.
Αν στις επόμενες εκλογές συγκεντρώσουν διαφορετικό αριθμό ψήφων, αναπροσαρμόζεται η ενίσχυση για τα επόμενα χρόνια ή προς τα επάνω ή προς τα κάτω, οπότε υποχρεώνονται να αποδώσουν το επιπλέον ποσό στο Δημόσιο.
Στρατης Στρατηγης – Επ. Δικηγόρος Δ.Ν., τ. Βουλευτής Επικρατείας